ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΑΡΑΞΕΝΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Και πως κάποιος έκανε κάποτε τον γύρο του κόσμου σε 8 ημέρες και τον θυμόμαστε ακόμη, και πως σήμερα η κάθε απόσταση σχεδόν εκμηδενίστηκε και αύριο θα έχουμε πλέον ξεπεράσει ακόμη και το φράγμα του χρόνου, τί θα γίνει; Τι κι αν ο κόσμος μας κάποια στιγμή καταστραφεί και πάει; Όλα μάταια, δομημένα πάνω στην ματαιότητα διακινούμενα.

Σάλπιγγες πολέμου ηχούν ήδη πάνω από την Ευρώπη, οι Πολωνοί ετοιμάζουν πυρηνικά καταφύγια, η Γαλλία αντιπαρατίθεται στην Ρωσία και την απειλεί, κάποια ακόμη ευρωπαϊκά κράτη στέλνουν βοήθεια στην Ουκρανία, η Αγγλία απειλεί και η Ρωσία ατάραχη απαντά πως μπορεί να διαλύσει τα πάντα αν το θελήσει, σε κλάσματα δευτερολέπτου. Και τον κόσμο, δηλαδή, τον μάταιο.

Στην Αϊτή, ο πόλεμος κατά κάποιον τρόπο «αναβάλλεται» γιατί τους τέλειωσαν πυρομαχικά και όπλα και μέχρι να τους ξαναβοηθήσουν να αγοράσουν άλλα, η Ειρήνη θα νομίζει πως τους ξεγέλασε.

Το Ισραήλ υπόσχεται από στιγμή σε στιγμή να διαλύσει το Ιράν, το οποίο απειλεί να μην αφήσει χωρίς αντίποινα το Ισραήλ, το οποίο επεχείρησε ένα μικρό βομβαρδισμό εναντίον του, και το Ιράν του ζητάει τα ρέστα.

Ευτυχώς, που εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε κάτι τέτοια, δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριόμαστε για τίποτε, όλα πάνε καλά και για να ξεσκάσουμε λιγάκι ασχολούμαστε με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, τα περιουσιακά του στοιχεία, το σπίτι που θα μείνει, πού θα πάει, τί θα πει, πώς θα ντυθεί, και μακαρίως εφησυχάζουμε για όλα τα άλλα.

Τόσο σοβαροί είμαστε και αφήνουμε τον πληθωρισμό, την ακρίβεια, την καταστροφή των αξιών μας, -οπαδική, ενδο-οικογενειακή, εφηβική και παιδική βία-, υγειονομικά και άλλα ζητήματα να ανθίζουν. Με μόνο μέλημά μας, -ίσως-, το ποιός θα κερδίσει στις Ευρωεκλογές και ποιο κόμμα θα έρθει δεύτερο

Έχει αποδειχθεί πως αυτός ο κόσμος, ο τόσο παράξενος, αφ’ ότου παθαίνει από τα λάθη του, τότε πικραίνεται, αλλά ουδόλως συνετίζεται.