Φόρος γονικής παροχής μετά από 22 χρόνια: Πότε επεκτείνεται η παραγραφή
ΕΙΔΗΣΕΙΣΕΛΛΑΔΑΚΟΙΝΩΝΙΑ 8 Οκτωβρίου 2024 fonisalaminas
Γιατί η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επέβαλε «καμπάνα» σε φορολογούμενο για μια γονική παροχή που είχε γίνει πριν 22 χρόνια. Τι αναφέρει η απόφαση που αποτελεί δεδικασμένο για ανάλογες περιπτώσεις.
Στην επιβολή φόρου γονικής παροχής μετά από 22 χρόνια προέβη η ΑΑΔΕ, κρίνοντας τόσο σε πρώτο όσο και σε δεύτερο βαθμό, πως, η συγκεκριμένη υπόθεση δεν είχε παραγραφεί. Αυτό προκύπτει από απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, η οποία κλήθηκε να εκδικάσει μια υπόθεση γονικής παροχής, που έγινε τον Μάρτιο του 2002 και τελεσιδίκησε μόλις τον περασμένο Ιούλιο, μετά από 22 χρόνια.
Σημειώνεται πως, η απόφαση αποτελεί δεδικασμένο και εφαρμόζεται και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις.
Από το σκεπτικό της ΔΕΔ προκύπτει ότι τα αρχικά όρια των χρόνων παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να επιβάλει φόρους και πρόστιμα που είναι 10 και 15 έτη, για κληρονομιές, δωρεές, γονικές παροχές, προίκες και κέρδη από τυχερά παίγνια, παρατείνονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και για συγκεκριμένες παραβάσεις ή παραλείψεις των εμπλεκόμενων μερών.Remaining Time-0:00FullscreenMute
Η υπόθεση που εκδικάστηκε από την ΔΕΔ, αφορά σε γονική παροχή 3.470 εταιρικών μεριδίων, ονομαστικής αξίας 10.000 δρχ. ή 29,35 ευρώ και με δηλωθείσα συνολική αξία ποσού 117.129,98 ευρώ. Ο φόρος που προέκυπτε με βάση τη δήλωση ήταν 8.269,49 ευρώ.
Όμως, η ΔΟΥ Ρόδου, αμφισβήτησε την αξία της γονικής παροχής και στις 4 Μαρτίου 2002, με πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Γονικής Παροχής, προσδιορίστηκε σε βάρος του προσφεύγοντος διαφορά φόρου δωρεάς ποσού 12.547,08 ευρώ, πλέον πρόσθετος φόρος ύψους 15.056,50 ευρώ, ήτοι σύνολο φόρου για καταβολή 27.603,58 ευρώ.
Ο εν λόγω φορολογούμενος προσέφυγε στο φορολογικό δικαστήριο, το οποίο διαπίστωσε κάποιες τυπικές παραλείψεις από μέρους της εφορίας και, μετά από χρόνια, διέταξε επανυπολογισμό του φόρου, στον οποίο προχώρησε η αρμόδια Δ.Ο.Υ.
Κατόπιν, ο υπόχρεος προσέφυγε την περασμένη άνοιξη στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ, υποστηρίζοντας βασικά ότι η υπόθεση έχει παραγραφεί, αλλά η ΔΕΔ, με την απόφασή της (2061/5 Ιουλίου 2024) απέρριψε την προσφυγή και επικύρωσε το αρχικό ποσό φόρου και προστίμων, ύψους 27.603,58 ευρώ.
Πώς η παραγραφή έφτασε στα 22 χρόνια
Στο σκεπτικό της απόφασης της ΔΕΔ αναλύεται το πώς ο χρόνος της παραγραφής επεκτάθηκε στα 22 χρόνια, στη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά το πλαίσιο που ισχύει για τον χρόνο που έχει στη διάθεσή της η ΑΑΔΕ, για να κοινοποιήσει φόρους και πρόστιμα, έχει γενική εφαρμογή και, φυσικά, αφορά όλες τις παρόμοιες υποθέσεις.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία (άρθρο 102 του ν.2961/2001), το Δημόσιο εκπίπτει του δικαιώματός του για την κοινοποίηση πράξης επιβολής φόρου και προστίμου προκειμένου:
- Για ανακριβή δήλωση, μετά την πάροδο δεκαετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο υποβλήθηκε η δήλωση.
- Για παράλειψη δήλωσης ολόκληρης ή μέρους της περιουσίας που αποκτήθηκε ή εικονικότητας του συμβολαίου, μετά δεκαπενταετία από το τέλος του έτους, μέσα στο οποίο έληξε η προθεσμία για υποβολή της δήλωσης ή έχει συνταχθεί το προσβαλλόμενο για εικονικότητα συμβόλαιο.
- Για επιβολή προστίμου, μετά δεκαετία από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο έχει συντελεσθεί η παράβαση.
Όμως τα συγκεκριμένα χρονικά όρια διευρύνονται, καθώς ο ίδιος νόμος προβλέπει, ότι, επιτρέπεται η κοινοποίηση πράξης του προϊσταμένου της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας και μετά τη λήξη της δεκαετούς ή δεκαπενταετούς προθεσμίας, κατά τις ακόλουθες μόνο περιπτώσεις:
- Αν η πράξη της φορολογικής αρχής που κοινοποιήθηκε εμπρόθεσμα ακυρωθεί για οποιονδήποτε μη ουσιαστικό λόγο. Στην περίπτωση αυτή το δικαίωμα του Δημοσίου διατηρείται ακόμα και αν από αυτή την ακύρωση προκύψει φορολογική υποχρέωση τρίτου προσώπου που δεν έχει υπαχθεί σε φορολογία.
- Αν η βεβαίωση του φόρου ή του προστίμου ακυρωθεί με δικαστική απόφαση, για τυπικό ελάττωμα του τίτλου, στον οποίο αυτή στηρίχθηκε.
- Αν έχει υποβληθεί δήλωση του υποχρέου κατά το τελευταίο έτος της δεκαετούς ή δεκαπενταετούς προθεσμίας ή αν η φορολογική υποχρέωση προκύπτει από απόφαση διοικητικού δικαστηρίου που εκδόθηκε μέσα στο ίδιο έτος.
- Αν ο υπάλληλος που έκανε τον έλεγχο ή ο προϊστάμενος της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας με βάση την έκθεση του οποίου καταρτίσθηκε η αρχική πράξη τιμωρήθηκε πειθαρχικά με αμετάκλητη απόφαση του αρμόδιου οργάνου για βαρεία αμέλεια ή δόλο κατά τον έλεγχο αυτόν.
- Αν ασκηθεί ενδικοφανής προσφυγή, ένδικο βοήθημα ή μέσο, παρατείνεται για περίοδο ενός (1) έτους μετά την έκδοση απόφασης επί της ενδικοφανούς προσφυγής ή την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης, και μόνο για το ζήτημα, το οποίο αφορά.
Σημειώνεται, πως το αφορολόγητο όριο των γονικών παροχών στις αρχές του 2002 που κοινοποιήθηκε η έγινε η πράξη επιβολής φόρου ήταν 28.000.000 δραχμές (σ.σ. ήταν η περίοδος της παράλληλης κυκλοφορίας ευρώ και δραχμής) αυτοτελώς για κάθε γονέα και αυξάνονταν σε 42.000.000 δραχμές όταν ο ένας από τους γονείς έχει αποβιώσει. Στα ποσά αυτά, συνυπολογίζονταν οι προγενέστερες δωρεές ή γονικές παροχές των γονέων προς τα τέκνα τους που έχουν υπαχθεί σε φόρο και όχι τα απαλλασσόμενα ποσά.
businessdaily.gr
