ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Ή ΛΑΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ;

Βλέποντας τη φιέστα που οργάνωσε χθες 28/11/2024 η Διοίκηση του Δήμου Σαλαμίνας στο παλαιό Δημοτικό σχολείο, για τα εγκαίνια του νέου χώρου της Κοινότητας Αιαντείου, μόνο μία φράση μου έρχεται στο μυαλό. “Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα;”

Ο νοών νοείτω…

Κάτι έχει καταλάβει λάθος η δημοτική αρχή της Σαλαμίνας, σε σχέση με τις αρμοδιότητες της και κυρίως της προτεραιότητες της. Διαστρεβλώνει, τελείως τις προτεραιότητες και το ρόλο που της έχει ανατεθεί, παραγνωρίζοντας τις ευθύνες της, ότι αρμοδιότητα του Δήμου, σύμφωνα με τη νομοθεσία αλλά και σύμφωνα με την κοινή λογική προτεραιότητα είναι τα σχολικά κτίρια.

Στο φως της δημοσιότητας ήρθε μία καταγγελία για το νηπιαγωγείο Αιαντείου, με έναν τραυματισμό μαθητή και με δύο εκθέσεις πυρασφάλειας και υγειονομικού όπου κρίνουν την ακαταλληλότητα του χώρου. Αντί λοιπόν να μεριμνήσουν για κατάλληλους ιδιόκτητους και κυρίως ασφαλείς χώρους για τα παιδιά μας, μερίμνησαν για τη στέγαση της καρέκλας τους…Εξ ου και ο κυνισμός όλων αυτών που χθες έστησαν γλέντι, για να χορέψουν τον χορό “της καρέκλας”. Δαπάνησαν σε ανακαίνιση χρήματα πολιτών για εαυτούς και όχι για τα παιδιά τους… Πόσο δύσκολο θα ήταν να ανακαινιστεί ως Νηπιαγωγείο ένα πρώην Δημοτικό Σχολείο, αν φυσικά δεν είχατε πρώτα φροντίσει να “εξαφανίσετε” τον αύλειο χώρο, με επιλογές χωρίς προτεραιοποίηση και προγραμματισμό;

Δε θα αναφερθώ στον συγκεκριμένο χώρο, όπου υποτίθεται θα επέστρεφαν οι πυροσβέστες μας, που βρέθηκαν εν μία νυκτί στο δρόμο, γιατί ακόμη κι αυτοί έρχονται σε δεύτερη μοίρα όταν ζητούμενο είναι η ασφάλεια παιδιών.

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί οι διοικούντες συμπεριφέρονται τόσο αλαζονικά, ματαιόδοξα και αναίσχυντα;

Χαβαλέδες ή ελιτίστες της πολιτικής;

Η απάντηση είναι απλή: ο τρόπος αντίληψης της εξουσίας, η προοπτική και τα προνόμιά της. Δήμαρχοι και “υπηρέτες” του λαού, που αντί να φτιάχνουν νέα σχολεία, δημιουργούν χώρους για τις καρέκλες τους.

Πού είναι οι υπηρέτες των πολιτών; Προσωπικά δε με αφορά το που θα τοποθετήσουν τις καρέκλες τους. Πώς μπορείς να καμαρώνεις. Πώς είναι δυνατόν να μην οργίζεσαι. Αυτά τα παιδιά κύριοι έπρεπε να είναι προτεραιότητα και όχι ο τελευταίος τροχός της αμάξης! Συνειδητοποιήσαμε άραγε ποτέ εμείς οι πολίτες πώς θα έπρεπε να ψηφίζουμε “υπηρέτες” και όχι πολιτικούς;

Προτείνω στα παιδάκια που θα στείλουν γράμμα στον Άγιο Βασίλη, με τη συνδρομή του Δήμου Σαλαμίνας, να ζητήσουν ασφαλή σχολεία και αντί για πιστοποιητικό “καλού παιδιού” ας ζητήσετε πιστοποιητικό καταλληλότητας του σχολείου σας.

Ντροπή σας κύριοι και κυρίες της διοίκησης Παναγόπουλου.