Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο: Τίποτα δεν είναι τόσο καλό ή τόσο κακό όσο φαίνεται…
ΑΡΘΡΑ (ΕΙΔΗΣΕΙΣ)ΕΙΔΗΣΕΙΣΕνδιαφέρονΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ 30 Μαΐου 2025 fonisalaminas
Την Τρίτη 27 Μαΐου 2025, παρουσιάστηκε από την εταιρεία «Geoplan» στο κοινό και τα τοπικά πολιτικά στελέχη, οι προτάσεις της για την σύνταξη του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΤΠΣ). Σήμερα, 28 Μαΐου, τα κείμενα αυτής της παρουσίασης αναρτήθηκαν στον ιστότοπο της Γενικής Γραμματείας Χωρικού Σχεδιασμού & Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (μπορείτε να τα βρείτε στην διεύθυνση εδώ, όπου στην ενότητα «Αξιολόγηση των Εναλλακτικών Σεναρίων» μπορείτε να βρείτε κείμενα και χάρτες της πρότασης αλλά και να υποβάλλετε ενστάσεις – με την προϋπόθεση της εγγραφής σας).
Πριν από ένα χρόνο περίπου, στις 16.07.2024, είχαμε αναφερθεί στο ζήτημα της σύμβασης που είχε υπογραφεί μεταξύ του δήμου και της εν λόγω εταιρείας προκειμένου να εκπονηθεί η σχετική μελέτη προκειμένου η Σαλαμίνα να αποκτήσει το δικό της Πολεοδομικό Σχέδιο (εδώ). Όπως και τότε είχαμε σημειώσει, ο στόχος του Πολεοδομικού σχεδίου δεν είναι καθόλου νέος, αφού έχουν περάσει 15 χρόνια, 1 μήνας και 5 ημέρες από την πρώτη δημοσίευση ενός τέτοιου σχεδίου (εδώ) από τον τότε Καποδιστριακό δήμο Σαλαμίνας. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η εταιρεία που και τότε είχε εκπονήσει την πρόταση είναι η ίδια με σήμερα…
Η παρουσίαση
Ξεκινώντας, θεωρούμε υποχρέωσή μας να καυτηριάσουμε συμπεριφορές και κορώνες κατά την διάρκεια της παρουσίασης που μόνο δεν τιμή δεν περιποιεί στους Σαλαμίνιους. Άλλοι από αγανάκτηση, άλλοι από θεατρικότητα, άλλοι από πολιτικό υπολογισμό, έδωσαν μια εικόνα που στα μάτια ενός τρίτου παρατηρητή ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Για του λόγου το αληθές, μπορείτε να δείτε το σχετικό βίντεο που ανέβασε τοπικός φωτορεπόρτερ εδώ. Στοιχειώδης κοινωνική συμπεριφορά, όχι ευγένεια, σου επιβάλλει όταν έρχεται κάποιος να σου παρουσιάσει την δουλειά του και να συζητήσει μαζί σου, δεν πέφτεις πάνω του να τον φας!
Αφήνοντας όμως την κριτική περί συμπεριφοράς και την αντιμετώπιση του μελετητή ως τον… προαιώνιο εχθρό, θα σταθούμε στα εξής σημεία:
α. Η δήλωση των μελών της δημοτικής αρχής ότι δεν γνώριζαν το περιεχόμενο της παρουσίασης ήταν άτοπη. Τις κατευθυντήριες γραμμές σε ότι αφορά την πορεία της συγκεκριμένης μελέτης τις δίνει πάντοτε η τοπική αρχή. Και εδώ υπάρχει ένα… μικρό θέμα.
Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην σχετική υπουργική απόφαση (όπως αναλύονται στο myota.gr εδώ) οι φάσεις της δημόσιας διαβούλευσης είναι τέσσερις: η προκαταρκτική διαβούλευση (συμμετέχουν τοπικές αρχές, επιστημονικοί φορείς, επαγγελματικοί σύλλογοι, αλλά και πολίτες), η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο προδιαγραφών (συμμετέχουν πολίτες, περιβαλλοντικές οργανώσεις, επιχειρήσεις και δημόσιες υπηρεσίες), οι ειδικές διαβουλεύσεις με φορείς και η τελική δημόσια διαβούλευση (στην οποία συμμετέχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι πολίτες και φορείς). Από το γεγονός ότι στην παρουσίαση παρουσιάστηκαν οι τρεις εναλλακτικές προτάσεις, συμπεραίνουμε ότι έχουμε φτάσει στην τελική δημόσια διαβούλευση – τα προηγούμενα στάδια, επομένως, έχουν ολοκληρωθεί; Και πότε;
β. Σε γενικές γραμμές, η μελέτη, παρ’όλο που είναι άρτια και προσπαθεί να απαντήσει σε εκπεφρασμένα αιτήματα της τοπικής κοινωνίας, έδειξε ορισμένες αδυναμίες και λάθη τα οποία εντοπίστηκαν από τους παρευρισκόμενους και με τα οποία θα ασχοληθούμε παρακάτω (στις παρατηρήσεις μας). Η διαδικασία προβλέπει ένα χρονικό περιθώριο βελτιώσεων (που σημαίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα οι αδυναμίες να αντιμετωπιστούν και τα λάθη να διορθωθούν) το οποίο σε αυτή την φάση, όπως ανακοινώθηκε, είναι το… τεράστιο χρονικό διάστημα των 5 ημερών (!). Εκτός αυτού, σύμφωνα με την υπουργική απόφαση ΥΠΕΝ/ΓρΥΦΧΑΠ/121492/1903-17/12/2021 (που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β’ 6046/20-12-2021), ο χρονικός στόχος ολοκλήρωσης των προγραμμάτων εκπόνησης μελετών Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων είναι η 30η Ιουνίου 2025 (!!!). Τίθεται λοιπόν ένα ερώτημα για τα ασφυκτικά αυτά χρονικά πλαίσια: γιατί κυριολεκτικά στο «παρά πέντε»;
γ. Ένα αξιοπρόσεκτο σημείο είναι το γεγονός ότι στο όλο σχέδιο κεντρική θέση έχει το ζήτημα της Αρχαίας Σαλαμίνας. Στις «εναλλακτικές λύσεις» (που θα αναλύσουμε παρακάτω) αφιερώνονται αρκετές γραμμές για αυτό και εμφανίζεται καθαρά ο αρχαιολογικός αυτός χώρος ως ένα ιδιαίτερα σοβαρό «εργαλείο» για την πολυπόθητη (θεωρητικά) τουριστική ανάπτυξη. Η πρόταση του μελετητή, ωστόσο, περιέχει μία αμφισημία στο θέμα του Φορέα διαχείρισης που προτείνει, η οποία θα αναλυθεί παρακάτω διεξοδικά.
δ. Αμφισημία υπήρξε και σε ότι αφορά την σχέση της τουριστικής ανάπτυξης και της επέκτασης των ιχθυοκαλλιεργειών. Στην χαρτογραφική αποτύπωση των προτάσεων η περιοχή ανάπτυξης των ιχθυοκαλλιεργειών εμφανίζεται με τα μέγιστα όρια της ΠΑΥ (Περιοχή Αγωγής Υδατοκαλλιέργειας – δηλαδή της θαλάσσιας περιοχής που πληροί συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (π.χ. βάθος, ροή ρεύματος) και είναι κατάλληλες για την εγκατάσταση και την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών) και όχι της ΠΟΑΥ (Περιοχή Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας – δηλαδή τις συγκεκριμένες περιοχές εντός της ΠΑΥ όπου οι υδατοκαλλιέργειες χωροθετούνται με έναν οργανωμένο τρόπο, υπό την εποπτεία ενός φορέα διαχείρισης). Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι μια πολεοδομική μελέτη δεν έχει στον σκοπό της την χωροθέτηση ή την αποτύπωση των θαλασσίων οικοπέδων-ζωνών εκμετάλλευσης (όπως ειπώθηκε άλλωστε από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο), οδήγησε σε αντιδράσεις στα όρια της εξέγερσης από παρευρισκόμενους καθώς σε πονηρούς καιρούς ακόμα και ένα απλό λάθος μπορεί να θεωρηθεί ότι υποκρύπτει σκοπιμότητες.
Το κείμενο της παρουσίασης μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Η μελέτη για τον Τοπικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό
Ερχόμαστε τώρα στην ουσία του θέματος. Η πρόταση του μελετητή για τον Τοπικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό (την οποία θα πρέπει να την δείτε ολόκληρη εδώ), ξεκινά με την εξέταση της υπάρχουσας κατάστασης και στέκεται στα εξής βασικά σημεία προβληματισμού (εν περιλήψει):
1. Το βασικότερο θετικό σημείο σε ότι αφορά την ανάπτυξη του Πολεοδομικού Σχεδίου, είναι η ύπαρξη σημαντικών φυσικών και πολιτιστικών πόρων στην νήσο της Σαλαμίνας, ως πρώτη πύλη εισόδου από την μητροπολιτική Αττική μεταξύ των υπολοίπων νησιών της Αττικής που είναι πιο απομακρυσμένα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην ύπαρξη του αρχαιολογικού χώρου-ιστορικού τόπου της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, τον αρχαιολογικό χώρο των Αμπελακίων-Κυνόσουρας όπως έχει κηρυχθεί από το 1982 από το Υπουργείο Πολιτισμού. Εκεί όμως σημειώνει ότι οι αποφάσεις του κεντρικού κράτους για την λειτουργία ναυπηγείων εντός του αρχαιολογικού χώρου, η «αβελτηρία της τοπικής κοινωνίας για ίδρυση φορέα διαχείρισης των αναπτυξιακών πόρων της Σαλαμίνας, συμπεριλαμβανομένου και αυτού του χώρου της ναυμαχίας της Σαλαμίνας», η «συνέχιση των ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων στην περιοχή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, με βάση τις διατάξεις του ΕΠΧΣ για τη βιομηχανία και ειδικότερα της ευνοϊκής μεταχείρισης εγκαταστάσεων που έχουν ανάγκη χωροθέτησης σε άμεση επαφή με το θαλάσσιο μέτωπο, υπό την προϋπόθεση βελτίωση της περιβαλλοντικής τους επίδοσης, σε συνδυασμό με το πλαίσιο των βιομηχανικών επενδύσεων μείζονος σημασίας για την εθνική οικονομία» και η «αποσπασματική ρύθμιση των δραστηριοτήτων των ναυπηγοεπισκευαστικών εγκαταστάσεων με βάση το ΠΔ (ΦΕΚ 32Δ/2023) Master Plan του λιμένα Πειραιά«, συνιστούν απειλές που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Προτείνει την ίδρυση φορέα διαχείρισης του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Σαλαμίνας – πράγμα με το οποία θα ασχοληθούμε εκτενώς στις παρατηρήσεις μας.
2. Θεωρεί στις περισσότερες ενότητες την τοπική κοινωνία να έχει αρνητικό ρόλο, είτε λόγω κατεστημένων νοοτροπιών, είτε λόγω αβελτηριών στην διαχείριση των αναπτυξιακών πόρων του νησιού, είτε λόγω της μη συμμετοχής της στην λήψη άμεσων μέτρων, είτε λόγω «περιορισμένης αντίληψης της τοπικής κοινωνίας στην συγκρότηση δυναμικής πολιτικής για την δημιουργία ισχυρής μεταποιητικής βάσης, τουλάχιστον για κάλυψη των τοπικών αναγκών«, είτε πολλών άλλων λόγων για διάφορα ζητήματα. Να σημειώσουμε ότι με τον όρο «τοπική κοινωνία», αντιθέτως με το κοινώς εννοούμενο, εδώ υποδηλώνεται το κοινωνικό σύνολο όπως εκπροσωπείται από τις δημοτικές αρχές. Οι σαφέστατες επομένως μομφές που υπάρχουν εδώ, δεν στρέφονται κατά των πολιτών αλλά κατά των αρχών κατά κύριο λόγο (αν και αυτές οι αρχές είναι αιρετές, εκλέγονται δηλαδή από τους πολίτες, ασχέτως πλεγμάτων σχέσεων με ορισμένες ομάδες εξ αυτών κατά τα νεοελληνικά πολιτικά πρότυπα).
3. Ένα άλλο θέμα στο οποίο στέκεται η συγκεκριμένη μελέτη Πολεοδομικού Σχεδιασμού είναι η υποθαλάσσια ζεύξη μεταξύ Περάματος και Σαλαμίνας. Θεωρεί ότι «η υλοποίηση της Ζεύξης, μετά την δρομολόγηση των αναγκαίων έργων υποδομής, σύμφωνα με την εκπεφρασμένη απόφαση 131/2021 του ΔΣ Σαλαμίνας, μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός για την αναγκαστική ανάπτυξη της νήσου Σαλαμίνας«, τονίζει ότι «η υπό παλινδρόμηση θέση της τοπικής κοινωνίας έναντι της υλοποίησης του έργου, ως αρνητικός οιωνός για την δρομολόγηση των αναγκαίων έργων υποδομής από τις εκάστοτε δημοτικές αρχές» και ενώ «Με το Παράρτημα XIV του άρθρου 30 παρ. 4 Κύριο Οδικό Δίκτυο Αττικής, του Ν.4277/2014 Νέο ΡΣΑ-Αττικής η Υποθαλάσσια Ζεύξη Πέραμα-Σαλαμίνα περιλαμβάνεται ως Πρωτεύων Άξονας Μητροπολιτικής Σημασίας«, υπάρχει ως απειλή «η υλοποίηση του έργου από την κεντρική διοίκηση, ως έργο εθνικής σημασίας, χωρίς την υλοποίηση όλων των απαραίτητων έργων τοπικής υποδομής, σύμφωνα με την απόφαση 131/2021 του ΔΣ Σαλαμίνας«. Είναι προφανές ότι αυτό δεν λαμβάνει υπ’όψη του τις τελευταίες εξελίξεις επί του θέματος οι οποίες εντάσσουν το ζήτημα της ζεύξης για άλλη μια φορά στην σφαίρα του ονειρικού…
Πολύ σημαντική είναι η ενότητα των συμπερασμάτων-κρίσιμων ζητημάτων για την δόμηση σεναρίων ανάπτυξης του δήμου (σελ.12 της μελέτης) στην οποία εμφανίζονται οι παραδοχές και τα κριτήρια βάσει των οποίων ο μελετητής υποβάλλει τρεις εναλλακτικά προτάσεις, την χαρτογραφική αποτύπωση των οποίων παρουσιάζουμε.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ 1
Το Σενάριο της Μηδενικής Εναλλακτικής Λύσης
(ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΑΣΕΩΝ)
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ 2
Το Σενάριο της Συνεκτικής Παρεμβατικής Εναλλακτικής Λύσης
(ΣΥΝΕΚΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ)
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ 3
Το Σενάριο της Εξυγιαντικής Παρεμβατικής Εναλλακτικής Λύσης
(ΕΞΥΓΙΑΝΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ)
Προς διευκόλυνσή σας, σας δίνουμε μεγεθυμένα τα υπομνήματα που υπάρχουν στις παραπάνω λύσεις. Στα αριστερά υπάρχει το υπόμνημα που αφορά την υπάρχουσα κατάσταση και στα δεξιά το υπόμνημα των εναλλακτικών σεναρίων.
Στην συνέχεια, αφού ο μελετητής διατυπώσει τα κριτήρια τα οποία χρησιμοποιεί για να αξιολογήσει αυτά τα εναλλακτικά σενάρια (σελ.47-52), προχωρά σε μια μοριοδότηση προκειμένου να φτάσει στην αντικειμενική βάσει αυτών των μορίων αξιολόγηση (σελ.53-54). Καθόλου περίεργα, το πλέον θετικό σενάριο αντικειμενικά, είναι το σενάριο 3 (Εξυγιαντικό), συγκεντρώνοντας 168 μόρια έναντι 164 του σεναρίου 2 (Συνεκτικό) και 48 του σεναρίου 1 (Τάσεων).
Παρατηρήσεις
Μετά από όλα τα παραπάνω, ας συνεχίσουμε στις παρατηρήσεις μας. Για την διατύπωση αυτών των παρατηρήσεων εκτός από την προσωπική έρευνα συνέβαλαν και φίλοι ειδικοί με τους οποίους ανταλλάξαμε σκέψεις και μας διαφώτισαν επί διαφόρων θεμάτων.
α. Ξεκινάμε από κάτι βασικό. Το θέμα μας είναι μια πρόταση που έφερε για διαβούλευση ο μελετητής στον οποίο ο δήμος Σαλαμίνας ανέθεσε έναντι αμοιβής (καθόλου ευκαταφρόνητης μάλιστα όπως είχαμε δείξει στο προηγούμενό μας άρθρο) την μελέτη του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου. Δεν πρόκειται για μια ειλημμένη απόφαση και, από αυτή την άποψη, ο τρόπος που θα προσεγγίσουμε το ζήτημα οφείλει να είναι νηφάλιος και αντικειμενικός. Ωστόσο, επαναλαμβάνουμε τα ερωτήματα που θέσαμε παραπάνω περί των φάσεων της διαβούλευσης και των χρονικών πλαισίων.
β. Κατ’ αρχάς, ας σημειώσουμε τα λάθη. Πέραν του λάθους που αναφέραμε ήδη στην παρουσίαση της μελέτης (για την αποτύπωση των ιχθυοκαλλιεργειών), στην παρουσίαση που έγινε (αλλά και στο κείμενό της, στην σελίδα 23) αναφέρεται ότι:
» Συνολικά καταγράφεται η ύπαρξη 12 ανενεργών λατομικών χώρων, αλλά και 1 ενεργού λατομείου στη θέση «Γούβα Μπατσί» (όρια Δήμου Σαλαμίνας και ΒΙΟΠΑ). Ανενεργά λατομεία βρίσκονται: ένα στο Πυργιακόνι, νότια των Κανακίων και ένα στο ανατολικό τμήμα στην περιοχή Αράπη.»
Τα λατομεία στην Σαλαμίνα είναι όλα ανενεργά. Είναι γνωστό ότι το τελευταίο λατομείο, του κ.Αγγέλου, σφραγίστηκε το 2013 από την Περιφέρεια. Εάν πηγή του μελετητή είναι τα αρχεία της Περιφέρειας και αυτά δεν είναι ενημερωμένα επί του θέματος εδώ και 12 χρόνια, τότε ναι μεν ο μελετητής δικαιολογείται, η Περιφέρεια όμως όχι. Εάν όμως η πληροφορία αυτή πήγε στον μελετητή από άλλη πηγή, τότε πρέπει να ελεγχθεί, καθώς ίσως αυτό το λάθος μόνο αθώο να μην είναι.
Και σε αυτό το σημείο ερχόμαστε στην γνωστή παλιά πληγή της αποκατάστασης των ανενεργών λατομείων, όπως προβλεπόταν άλλωστε στις συμβατικές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων εκμετάλλευσης (βλ. λατομείο Γούβα-Μπατσί και Τούρλα). Θα ήταν μια χρήσιμη προσθήκη η ανακήρυξη αυτών των χώρων σε χώρους πρασίνου και να ενεργοποιηθούν οι νομικές διαδικασίες για την αποκατάσταση (όσων είναι εφικτό τουλάχιστον);
γ. Στην περιοχή της Λεωφόρου Περιστερίων, μεταξύ Αιαντείου και Πέρανι, και τα δύο εναλλακτικά σενάρια 2 και 3 προβλέπουν μια ζώνη ΠΕΔ 1 («Χώροι υποδοχής παραγωγικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης»). Πρόκειται για την περιοχή στην οποία δραστηριοποιούνται ήδη βιοτεχνικές-βιομηχανικές επιχειρήσεις μικρής κλίμακας. Από τα σχέδια αυτά δεν προκύπτει δημιουργία νέας βιομηχανικής περιοχής (ΠΕΔ 3) στην νότια Σαλαμίνα, όπως φαίνεται στο απόσπασμα του χάρτη του εναλλακτικού σεναρίου 3:
δ. Έχοντας φτάσει στην νότια Σαλαμίνα, μπορεί κανείς να παρατηρήσει στο εναλλακτικό σενάριο 3 κάτι ιδιαίτερα περίεργο, το οποίο μάλιστα τονίστηκε από κάποιον πολίτη στην παρουσίαση. Στην περιοχή Λαμπρανό, ακριβώς πάνω από τα ιχθυοτροφεία ορίζεται μια ζώνη ΠΕΔ 4 (συγκεκριμένα ορίζεται ως ΠΕΔ 4.6), δηλαδή μια περιοχή τουριστικής εκμετάλλευσης. Από την κλίμακα του χάρτη υπολογίζουμε ότι αυτή η περιοχή έχει έκταση 600-900 στρεμμάτων, η οποία όμως δεν έχει καμμία οδική σύνδεση με το υπόλοιπο νησί (!).
Αυτό, όπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, δημιουργεί απορίες. Μήπως πρόκειται για «φωτογραφική» αποτύπωση συγκεκριμένης ιδιοκτησίας; Υπάρχουν ήδη σχέδια που έχουν τεθεί υπ’όψιν του μελετητή, τα οποία είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό; Τί σήμαιναν οι απαντήσεις του κ.Δεληκούρα στον ερωτώντα πολίτη για το εάν προβλέπεται διάνοιξη οδού προς αυτή την περιοχή μέσα από το δάσος των Κανακίων;
ε. Τελειώνουμε με το σοβαρότερο θέμα, αυτό του αρχαιολογικού χώρου των Αμπελακίων. Στις εναλλακτικές προτάσεις, ο αρχαιολογικός χώρος αποτυπώνεται στα όρια της απόφασης του Υπουργείου Πολιτισμού του 1982. Σωστά αναφέρεται στην μελέτη το πρόβλημα της λειτουργίας των ναυπηγείων στην περιοχή, εστιασμένο στις αποφάσεις του κεντρικού κράτους που καταπατά τους ίδιους του τους νόμους. Όμως, το πρόβλημα έχει μια προϊστορία – στην οποία δεν είναι σκόπιμο να αναφερθούμε εδώ (λόγω του τεράστιου όγκου μιας τέτοιας ανάλυσης), οπότε σας καλούμε να διαβάσετε το εξαιρετικό σχετικό άρθρο του Κωνσταντίνου Ζηργάνου-Καζολέα στο Solomon εδώ.
Εδώ έχουμε την πρόταση του μελετητή για σύσταση Φορέα Διαχείρισης του Αρχαιολογικού χώρου, με κάποια επωνυμία, υποθέτουμε, πιο εύηχη από το «ΦΟΡ.ΠΑ.ΝΑΥΤ.ΑΡΧΑΙ.ΠΑ.ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ» που προτείνεται… Κατ’ αρχήν, μια τέτοια πρόταση δεν είναι εξ αρχής απορριπτέα, ειδικά αν θυμηθούμε την αναποτελεσματικότητα και τις αβελτηρίες της τοπικής εξουσίας απέναντι στο ζήτημα, την απροθυμία για διεκδίκηση έστω της νομιμότητας. Οι παρεμβάσεις των εκπροσώπων της δημοτικής αρχής περί της μή αναγκαιότητας ενός τέτοιου φορέα, μας πείθει για την αναγκαιότητά του – φυσικά, με πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις (κυρίως το να εφοδιαστεί με τέτοιες εξουσίες που θα μπορέσει να κινηθεί ως προασπιστής της νομιμότητας από την μία σε ότι αφορά τα ναυπηγεία και ως ανεξάρτητος φορέας τοπικής ανάπτυξης από την άλλη για τα απαιτούμενα έργα συντήρησης και ανάδειξης).
Όμως σε αυτή την πρόταση ο διάβολος κρύφτηκε στις λεπτομέρειες. Όπως αναφέρεται συγκεκριμένα στην σελίδα 67 του κειμένου της παρουσίασης:
«Επείγουσα και επιτακτική, συνακολούθως, κρίνεται από το τρέχον ΤΠΣ, η ίδρυση Φορέα με την επωνυμία «ΦΟΡ.ΠΑ.ΝΑΥΤ.ΑΡΧΑΙ.ΠΑ.ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ», με μέλη τον Δήμο Σαλαμίνας, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), το Υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠΠΟ), το Υπουργείο Οικονομικών (ΥΠΟΙΚ), τους οικονομικούς φορείς ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ, ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗ, ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΜΠΕΚΡΗ & ΕΤΜΛΕ, ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΚΥΝΟΣΟΥΡΑΣ ΑΕ, με σκοπό την προστασία και ανάδειξη του Παγκόσμιου Ναυτικού-Αρχαιολογικού Πάρκου Σαλαμίνας με την επωνυμία «ΠΑ.ΝΑΥΤ.ΑΡΧΑΙ.ΠΑ.ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ».»
Πέρα από το γεγονός ότι στην προτεινόμενη σύνθεση μόνο ο δήμος Σαλαμίνας έχει σχέση με την τοπική κοινωνία (ενώ το φυσιολογικό θα ήταν να συμπεριληφθούν φορείς των Αμπελακίων που λειτουργούν χρόνια με αυτό τον σκοπό), το να συμπεριλάβει κάποιος τα Ναυπηγεία της περιοχής, με όλη την προϋπάρχουσα ιστορία, είναι σαν να χρίζει παιδοβιαστές μέλη του «Χαμόγελου του Παιδιού». Πώς γίνεται ο δυνητικά ελεγχόμενος να είναι ταυτόχρονα θεσμοθετημένος ελεγκτής; Αντιλαμβανόμαστε ότι σύμφωνα με τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες, οι επιχειρήσεις πάντα συνεργάζονται με τους φορείς για το ευρύτερο καλό (!) – η ιστορία στην περιοχή δείχνει ακριβώς το αντίθετο, θέλουν δεν θέλουν κάποιοι. Ως εκ τούτου, η εν λόγω σύνθεση του φορέα είναι απαράδεκτη και εάν υιοθετηθεί ως έχει, ο φορέας μόνο όχημα για διατήρηση ες αεί της σημερινής κατάστασης μπορεί να είναι. Και, φυσικά, εάν συμβεί αυτό, θα είναι δικαιολογημένες ακόμα και οι ακραίες αντιδράσεις.
Αυτά ήταν σε γενικές γραμμές τα πρώτα στοιχεία για το ζήτημα του προτεινόμενου Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου. Επειδή το ζήτημα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό, δεσμευόμαστε να επανέλθουμε σε επόμενα άρθρα, παρακολουθώντας τις εξελίξεις και φωτίζοντας όσο μπορούμε τα φανερά και τα κεκρυμμένα αυτού του θέματος.
