

ΣΑΛΑΜΙΝΑ.Η “ΠΙΣΩ” ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΡΑΒΑΝΗ ΥΒΟΝΗΑΡΘΡΑ (ΕΙΔΗΣΕΙΣ)ΕΛΛΑΔΑΚΟΙΝΩΝΙΑΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ 20 Σεπτεμβρίου 2025 fonisalaminas


της Υβόνης Αραβανή
Δημοτικός Σύμβουλος
Η Σαλαμίνα του 2025 σίγουρα δεν είναι αυτή που θέλουμε. Τα σκουπίδια, τα εξωοικιακά, τα λύματα είναι μόνο μερικά από τα τραύματα της. Είναι όμως και αυτά ακριβώς που δεν μας αφήνουν να δούμε «πίσω απ’ την κουρτίνα».
Γιατί όταν ζεις «χωμένος» στο πρόβλημα της καθημερινότητας και η ενασχόληση με το πρόβλημα είναι συνεχής, τότε η ικανότητα να δεις παραπέρα είναι περιορισμένη.
Συνδυαστικά λοιπόν με την καλοστημένη παγίδα της ψευδαίσθησης πώς για όλα τα δεινά φταίνε οι άλλοι, που δημιουργεί η δημοτική αρχή, δημιουργείται μία κοιμωμένη κοινωνία, που στην αναμονή των λύσεων που της υπόσχονται, εντωμεταξύ στρατηγικά ισοπεδώνεται η ιστορία σου, η θάλασσα σου, η γη σου και το μέλλον των παιδιών σου.

Πάμε να κοιτάξουμε τι κρύβει η κουρτίνα από πίσω.
Το νέο τοπογραφικό πολεοδομικό σχέδιο (ΤΠΣ), μαζί με το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του δήμου Σαλαμίνας, φωτογραφίζουν τη νέα ανάγκη δημιουργίας της «πίσω αυλής» του Πειραιά.
Η «πίσω αυλή» του Πειραιά, δηλαδή η Σαλαμίνα, θα μεταφέρει τις κακές δραστηριότητες, που δεν θέλει να βλέπει η πόλη, αλλά τις έχει απόλυτη ανάγκη.

Στο πολεοδομικό σχέδιο βλέπουμε ξεκάθαρα Ιχθυοτροφεία, ΒΙΟΠΑ (ζώνες Βιομηχανικής Ανάπτυξης), ανύπαρκτες τουριστικές ζώνες, με εξαίρεση μιας μόνο περιοχής με πρόσβαση μόνο από…θαλάσσης.
Κι απ’ την άλλη στο επιχειρησιακό πρόγραμμα Σαλαμίνας, με επικεφαλείς στο σχεδιασμό, τους πολιτικούς κο Αλαΐσκα Θανάση και τον κο Κόγια Νικόλαο, να προτείνουν επίμονα, αντί την αποκατάσταση του παλαιού λατομείου της Τούρλας, όπως έχει υποχρέωση ο ΟΛΠ-COSCO, την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων. Τι σύμπτωση θα έλεγε κανείς, όταν το Master Plan του ΟΛΠ περιέχει επενδύσεις για την επέκταση της κρουαζιέρας, με ιδιαίτερη μνεία στο Cold Ironing ή αλλιώς Shore Power, που σημαίνει την παροχή ηλεκτροδότησης των ελλιμενιζόμενων πλοίων από ξηράς, κυρίως στα κρουαζιερόπλοια. Ηλεκτρική ενέργεια που προέρχεται από πηγές ενέργειας όπως οι ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά).

Τυχαίο;
Άραγε τυχαία και η επιλογή της περιοχής Μπιζάνι για δημιουργία Πράσινου Σημείου ;
Θυμόμαστε την «έκπληξη» της διοίκησης όταν διάβασαν στο ΤΠΣ την πρόταση του μελετητή. Ούτε που το είχαν σκεφτεί οι άνθρωποι…

Κοίτα να δεις που θα μπορούσε κάποιος να τους πιστέψει… Όχι πώς η άγνοια της διοίκησης είναι λιγότερο μεμπτό!
Αλλά κατά την πάγια τακτική της μετάθεσης ευθυνών, προτιμήθηκε το ψέμα!
Γιατί από τον Απρίλιο του 2024, ο κος Παναγόπουλος ζητούσε διακαώς από κυβερνητικά στελέχη, την παραχώρηση της περιοχής που είναι χαρακτηρισμένη δημόσιο κτήμα, για τη δημιουργία Πράσινου Σημείου και ΣΜΑ.
Ας μας κάνει την τιμή ο κος Παναγόπουλος, να μας ενημερώσει για την εξέλιξη του αιτήματος.
Αν θέλει βέβαια, γιατί με τη διαφάνεια έχει μία δυσανεξία…

Εμείς που δεν έχουμε όμως, έχουμε και τις απαντήσεις… πάντα με έγγραφα.
Όλα καλά σχεδιασμένα, συνοδευόμενα με έλλειψη διαβούλευσης και διαφάνειας από την σημερινή διοίκηση Παναγόπουλου, για εμάς χωρίς εμάς.
Οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις «κλειδώνουν» την ανάπτυξη της Σαλαμίνας και δημιουργούν νέα περιβαλλοντικά και οικιστικά αδιέξοδα, τα οποία θα γίνουν ορατά στο άμεσο μέλλον.
Η Σαλαμίνα που θα λειτουργεί ως «η πίσω αυλή» του Πειραιά, εκεί όπου «ξεφορτώνονται» ανεπιθύμητες χρήσεις.

Κάπως έτσι χρήσιμα εργαλεία, όπως είναι το Τοπικό Πολεοδομικό Σχεδίο (ΤΠΣ) και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για το νησί μας, τα οποία, αντί να αποτελέσουν εργαλεία ανάπτυξης και προοπτικής, λειτουργούν ως τροχοπέδη στην κοινωνική και οικονομική εξέλιξη της Σαλαμίνας.
Το μέλλον του τόπου μας δεν μπορεί να καθορίζεται πίσω από κλειστές πόρτες που αγνοούν την τοπική κοινωνία.
Το μόνο ορατό είναι το γυαλιστερό περιτύλιγμα της διοίκησης Παναγόπουλου, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που είναι σε πλήρη αντιστοιχία με την καθημερινότητα και το μέλλον της Σαλαμίνας.
Για το «καλό» μας….