Εις μνήμην Σπύρου Σοφρά

Αυτές τις ώρες, δεν χρειάζονται λόγια. Και κυρίως δεν χρειάζονται αναρτήσεις και δηλώσεις αγορασμένες από το σούπερ-μάρκετ της «κοινωνικής» ζωής, ιδιαίτερα της πολιτικής.

Όσοι είχαν γνωρίσει τον Σπύρο Σοφρά, ας τον θυμηθούν. Το πιο πιθανό είναι να τον θυμηθούν να γελά. Τα παιδιά και τα ανήψια του, που θα τον θυμούνται πάντα, ξέρουν καλά πόσο πολύ τους αγαπούσε.

Αυτοί που τους βοήθησε, ας κάνουν μια ευχή γι αυτόν. Αυτοί που νομίζουν πως τους έβλαψε (γιατί συνήθως αυτό μας συμβαίνει) ας δώσουν άφεση, ξέροντας ότι δεν είχε ποτέ κακή πρόθεση.

Δεν πέθανε ένας πρώην στρατιωτικός, πρώην πολιτικός, πρώην δήμαρχος. Πέθανε απλώς ένας καλός άνθρωπος. Και αυτό το «απλώς» είναι η πιο σημαντική αποσκευή για το τελευταίο της ζωής μας ταξίδιον.

Συλληπητήρια.

csisalamina