Πέμπτη 22 Απριλίου 2021
ΕΠΙΘΥΜΙΑ
Μα, γι ‘ αυτό γράφω τώρα για σένα
ακατάπαυστα αγάπη μου.
Μόνον όταν ξεμυτά το καινούργιο φεγγάρι
κάνω μια μικρή διακοπή
γιατί μου ζητά γιομάτο περιέργεια
να διαβάσει τα καινούργια μου τραγούδια.
Θέλω όταν θα συναντηθούμε για πρώτη μας φορά
κάτω απ ‘ το έναστρο κιόσκι του ονείρου μας
να φανερωθώ μπροστά σου γυμνός και καθάριος
από λέξεις, αγρύπνιες και συναισθήματα.
Σαν μια κρυφή ερωτική μου επιθυμία
που καμμιά απολύτως σχέση δεν έχει
με την αχαλίνωτη περιέργεια
των διψασμένων μας σωμάτων
που θα μας περιμένουν στην γωνιά
αδημονώντας για την μεγάλη τους συνεύρεση.
Σαν ένας ρακένδυτος τροβαδούρος της αγάπης.
Όταν σαρκωθεί άλλωστε η ποίηση
και πάρει την ουράνια μορφή σου
τα λόγια δεν θα ‘ χουν πια θέση στο τραπέζι μας.
Ας μας κεράσει επιτέλους η σιωπή
όσα ανείπωτα μας στέρησε.
Κυριάκος Δοσαράς
(φωτό: Α. Χατζ.)
Παρασκευή 23 Απριλίου 2021
Οι αλυσίδες της ψυχής
Οι αλυσίδες της ψυχής
σφιχτά δεμένους μας κρατάνε
και των φτερών το πέταγμα
κάθε στιγμή αναβάλλουν.
Καυτές ανάσες άπραγες
απ’ τον αέρα ξεχασμένες
αδυνατούν στη θέληση
στον κεραυνό δειλιάζουν.
Μάτια τυφλά δε χαίρονται
την ομορφιά του ήλιου,
πηγής νερό δε γεύονται
τα σφαλισμένα χείλη.
Αλήθειες ασυγκράτητες
κοιτάνε μέσ’ στο φόβο
σαν χέρια ακατανίκητα
απ’ τα δεσμά ξεφεύγουν.
Ντίνος Ι. Γλαρός
(φωτό: Α. Χατζ.)
Σάββατο 24 Απριλίου 2021
Εκείνη ακόμη τον φοβόταν.
Τι κι αν κρεμούσε πελώριους ήλιους
απάνου στην ραχοκοκαλιά
των στίχων του.
Κοίταξε την ξύλινη μισάνοιχτη πόρτα
που οδηγούσε πίσω στο γνώριμο
κατώφλι της σιωπής του.
Η ξεθωριασμένη
δερμάτινη καφέ βαλίτσα του
έτοιμη πάντα με τα απαραίτητα
για το απρόοπτο.
Κυριάκος Δοσαράς
(φωτό: Α. Χατζ.)