Ημέρα των εκπαιδευτικών

του Λουκά Αναγνωστόπουλου

Καλημέρα κυρίες και κύριοι.

Παγκόσμια ημέρα των εκπαιδευτικών σήμερα.

Πιστεύω ακράδαντα ότι καμιά κοινωνία δεν μπορεί να προκόψει χωρίς καλούς Δασκάλους (εκπαιδευτικό προσωπικό) και Γιατρούς.

Οσοι δουλεύουμε μπορούμε κάποια μέρα να “κλέψουμε”στη δουλειά. Όχι, η/ο εκπαιδευτικός. Ό,τι και αν του συμβαίνει στη ζωή, στην τάξη πρέπει να δώσει το είναι του.

Στο δοκίμιο έχω χαρακτηρίσει την ελληνική κοινωνία προμηθέα δεσμώτη. Είναι δέσμια της ημιμάθειας, της απαιδευσίας, ενός εκπαιδευτικού συστήματος που διολισθαίνει σε περισσότερη ύλη και λιγότερη γνώση.

Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει να αντιμετωπίσει παθογένειες εσωτερικές και εξωτερικές και πάμπολλες προκλήσεις. Όλοι υπήρξαμε μαθητές και τον μαθητή δεν τον κοροϊδεύεις. Ξέρεις ποιος υπήρξε καλός δάσκαλος/καθηγητής και ποιος όχι.

Ποιος έμπαινε για να διδάξει και ποιος να βγάλει την υποχρέωση.

Ο Δάσκαλος πρέπει να έχει κατά νου περίφημη οδηγία του Νίτσε: «Μονάχος μου φεύγω τώρα, μαθητάδες μου.

Κι εσείς τραβάτε από δω μονάχοι σας. Έτσι το θέλω. Τώρα σας λέω, να χάσετε εμένα, και να βρείτε τον εαυτό σας.

Και μόνο τότε, σα θα μ’ έχετε αρνηθεί, θα ξαναρθώ κοντά σας.» Χρόνια πολλά στους εκπαιδευτικούς.