1) Πιστεύεις ή δεν πιστεύεις η Μεγάλη Εβδομάδα έχει πνευματικότητα θαρρώ. Όλοι έχουμε βιώσει απώλειες, βάσανα, προδοσίες. Η ζωή μου στο Κέντρο με έφερε κοντά στον Γολγοθά ανθρώπων της βιοπάλης και του περιθωρίου. Θα ήθελα να πιστέψω στην Ανάσταση πνεύματος και ψυχής. Ποτέ δεν κατάλαβα πως αυτό το εσωτερικό ταξίδι συμβαδίζει με βεγγαλικά, φωτιές, φασαρία που τρομάζει αθώα πλάσματα και παιδιά και αρνούμαι να το καταλάβω.
2) Τα μόνα κοινά σημεία στο διάβα των ανθρώπων είναι η γέννηση και ο θάνατος. Η αφετηρία και το τέρμα. Η πορεία του καθενός είναι προσωπική και σε αυτήν συναντιέται με κόσμο και κοσμάκη. Πιστεύω ακράδαντα ότι η ομορφιά του κόσμου κρύβεται στην καλοσύνη. Μου είναι αδιάφορο αν κάποιος είναι καλός γιατί πιστεύει στους ανθρώπους πρωτίστως ή στον Παράδεισο. Με νοιάζει να είναι καλός.
3) θα επανέλθουμε στους κανονικούς ρυθμούς, στην καθημερινότητα με τις μικρές ή μεγάλες κωμωδίες και τραγωδίες και την φθορά της. Το πώς την αντιμετωπίζει ο καθένας είναι δικός του λογαριασμός. Αν μας αρέσει τον κάνουμε παρέα, αν όχι απομακρυνόμαστε. Χορτάσαμε σοφούς και κριτές. Από ανθρώπους έχουμε έλλειψη.
4) Οι σκέψεις μου σε όσους ανθρώπους αυτές τις μέρες με καθήκον και αυταπάρνηση παλεύουν στο υγειονομικό μέτωπο, στους νοσούντες και τους οικείους τους.
Να είστε καλά και να προσέχετε για να ξαναχτίσουμε τη ζωή μας. Τα σέβη μου κυρίες και κύριοι.
Λουκάς Αναγνωστόπουλος
