Επέλεξα να διατηρήσω αξίες και να μη γίνω “μεζές” κανενός

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΥΒΟΝΗ ΑΡΑΒΑΝΗ

Τι σας έκανε να ασχοληθείτε με τα κοινά και γενικότερα τι σημαίνει πολιτική για εσάς;
Ανέκαθεν ήμουν δραστήριος άνθρωπος με έντονο αίσθημα προς το δίκαιο και όραμα. Αρχικά, όραμα μου ήταν η ζωή μου, η οικογένειά μου, τα παιδιά μου, όπως ο κάθε άνθρωπος άλλωστε.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω εργασίας, μπαίνω σε εκατοντάδες σπίτια της Σαλαμίνας. Αυτό λοιπόν, με έφερε πιο κοντά, με συμπολίτες μας και έβλεπα άνεργους, μονογονεϊκές οικογένειες, ηλικιωμένους ανήμπορους, νέους που έχουν χάσει το όραμα τους. Τόσα προβλήματα. Δεν ξέρω πώς κάποιος, μπορεί να κλείσει τα μάτια. Το αίσθημα αλληλεγγύης, λοιπόν κάθε μέρα με έφερνε πιο κοντά στην ενασχόληση μου με τα κοινά. Το νησί μας είναι ευλογημένο. Ο πιο μεγάλος, όμως θησαυρός του είναι οι άνθρωποι του.
Όσον αφορά την πολιτική, με την έννοια της διεκδίκησης και της άσκησης εξουσίας δεν με αφορά.
Η πολιτική, για μένα είναι πρώτα από όλα, πως είσαι μέλος μιας κοινωνίας, και ότι έχεις ανάγκη τους άλλους, όπως σε έχουν ανάγκη και αυτοί. Πολιτική είναι κάθε κίνηση, σκέψη και πράξη που επιχειρεί να συμβάλλει στη βελτίωση της καθημερινότητας. Πολιτική είναι σχεδιασμός και υλοποίηση λύσεων σε προβλήματα της κοινωνίας. Αυτή την πολιτική, γνωρίζω εγώ.

Υπήρξε στιγμή που το μετανιώσατε
Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα, μέχρι σήμερα στην την ζωή μου. Όλα όσα έχω πράξει, σωστά και λάθος, έφτιαξαν αυτό που είμαι σήμερα. Μετάνιωσα, σημαίνει να παραιτηθώ από κάτι που επέλεξα. Όχι δεν είμαι εγώ αυτή. Έχω μάθει να βάζω στόχους και να πηγαίνω, προς τα εκεί. Δεν έχει σημασία, πόσα εμπόδια θα συναντήσω, πόσες φορές θα πέσω. Σημασία έχει ο στόχος. Το μόνο που, πραγματικά, με αγχώνει, στην πολιτική, είναι να μην απογοητεύσω ανθρώπους, πρωτίστως και κατόπιν να μην απογοητεύσω εμένα.

Πως θα χαρακτηρίζατε σαν πολιτικό και κυρίως σαν άνθρωπο και πολίτη την Υβόννη Αραβανή
Με δεδομένο ότι σήμερα το πολιτικό σύστημα παλεύει για την επιβίωσή του, προσπαθώντας να πείσει για τις προθέσεις του, η ιδιότητα «πολιτικός» μπορεί να χαρακτηριστεί ως ύβρης. Ταυτόχρονα όμως, κάποιοι προσπάθησαν να γίνουν πολιτικοί, προσπαθώντας να πείσουν, ότι δεν χρειάζονται οι άλλοι… οι «επαγγελματίες» πολιτικοί.
Η πολιτική είναι πολύ δύσκολο «επάγγελμα». Χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις, άρα όλοι χρειάζονται στην πολιτική. Προσωπικά, δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Ούτε οραματίζομαι να γίνω. Έχω το επάγγελμα μου και κυρίως την δυνατότητα, να ορίζω τον χρόνο που με απασχολεί η επαγγελματική μου ιδιότητα. Διότι η ενασχόληση με τα κοινά, θέλει χρόνο. Πολύ χρόνο και ιδιαίτερες αρετές.
Ο κάθε πολιτικός είναι την ίδια στιγμή και πολίτης. Ως πολίτης, έχω άποψη για το πολιτικό σκηνικό, σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Άλλωστε αυτό καθορίζει την καθημερινότητα μου, το μέλλον το δικό μου, των παιδιών μου.
Πάντα πορευόμουν, με την πεποίθηση, ότι στις απαιτήσεις μου, πάντα προηγούνταν οι υποχρεώσεις μου. Θεωρώ ότι το δικαίωμα, πρέπει να το διεκδικείς δίνοντας. Μόνο τότε η απαίτηση έχει δύναμη. Κάπως έτσι, το να δίνω, έγινε ανάγκη και στάση ζωής.

Μετά την ανάληψη των καθηκόντων, σαν Δημοτική Σύμβουλος, υπήρξε μια προσπάθεια υποβάθμισής σας τόσο από πλευράς της πλειοψηφίας και αργότερα μετά την ανεξαρτητοποιήση και από την πλευρά του πρώην αρχηγού σας, αφού πρώτα δείξατε ότι δεν θα μείνετε βουβή ψήφος στο Δ.Σ. Πως το εκλάβατε αυτό;
Θα ξεκινήσω από πιο πριν. Πριν ακόμα, γίνει γεγονός η θέση μου στο ΔΣ. Την εποχή, που κάποιοι παλιοί, πολιτικοί συνοδοιπόροι και όχι μόνο, με θεωρούσαν άξια, ικανή και πολλά άλλα μεγαλεπήβολα χαρακτηριστικά μου, που ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν.
Η «μαγεία» είναι ταλέντο κάποιων, να βγάζουν το κουνελάκι απ’το καπέλο, να παραπλανούν ταχυδακτυλουργικά τον κόσμο και φυσικά την επόμενη στιγμή, κάνουν το κουνελάκι, αυτό που τους έφερε το χειροκρότημα, «μεζέ» στο πιάτο τους.
Η προσπάθεια υποτίμησης μου, έγινε διότι επέλεξα να διατηρήσω αξίες και να μη γίνω «μεζές» κανενός, παρόλα τα πολιτικά «δέλεαρ», που μου προτάθηκαν.
Ας ξεκινήσουμε, όμως, με την προσπάθεια υποτίμησης της θέσης μου στο ΔΣ, που προήλθε από παραιτήσεις άλλων.
Προσωπικά, θεωρώ μεγάλη τιμή και ευθύνη την ανάληψη της θέσης στο δημοτικό συμβούλιο, ακόμη κι αν χρειάστηκε σειρά παραιτήσεων ή η ψήφος ακόμη και ενός πολίτη.
Δεν ανήκω σ’αυτούς που μετρούν εαυτούς, με πρωτιές σταυρών και likes στο facebook.
Άλλωστε θεωρώ ότι οι πραγματικά επαρκείς ανθρώποι, είναι αυτοί που αισθάνονται την ανεπάρκεια σε μόνιμη βάση και δεν έχουν χρόνο να αναλώνονται σε ανούσιους εντυπωσιασμούς, γιατί τους περιμένει πολλή δουλειά ακόμα για να φτάσουν στο επίπεδο που θέλουν.
Όσον αφορά, τον επικεφαλή της παράταξης, με τον οποίον εκλέχτηκα και την προσπάθεια υποτίμησης στο πρόσωπο μου, αρχικά μου έρχεται στο νου, η σοφή λαϊκή παροιμία, «Εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι».
Αντί να τιμήσει και να πράξει αυτό για το οποίο ορίστηκε από τους ψηφοφόρους του, χρησιμοποιεί τον χώρο του δημοτικού συμβουλίου, ο οποίος είναι για να λύνει θέματα του τόπου και αναλώνει την ρητορική του σε προσωπικές αντιπαραθέσεις, λογοκρίνοντας τον αντιπολιτευτικό λόγο και ρόλο, ανθρώπων που κάνουν τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνει ο ίδιος, εδώ και καιρό.
Ξέρετε, πιστεύω ότι, γενικά, οι πολιτικοί που κρίθηκαν και κατακρίθηκαν, από τον κόσμο, έχουν δύο επιλογές. Ή να πάνε αξιοπρεπώς σπίτι τους ή εκστασιασμένοι, από την γεύση της εξουσίας να θέλουν όλο και περισσότερα.

Αυτή, η δεύτερη κατηγορία πολιτικών, είναι τα «παλικάρια» που μόλις, ένοιωσαν ότι τους «τέλειωσε» ο λαός, ξεκινούν το άθλημα της λυκοφιλίας. Είναι γνωστό άλλωστε ότι όταν οι σχέσεις δεν μας εξυπηρετούν πλέον, τότε η μόνη απάντηση είναι η υποβάθμιση συνεργατών ακόμη κι αν κάποτε ο συνεργάτης αυτός, ήταν το δεξί σου χέρι. Βέβαια ο τρόπος που νοιώθει να «ψηλώνει» κανείς είναι προσωπική υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση πρέπει τα «δεξιά χέρια», παλιά ή νέα, να το έχουν υπόψην τους.
Και για να έρθουμε στο αντικείμενο, τον Κο Τσαβαρή, έχει δηλώσει ότι, πιθανόν θα είναι υποψήφιος στην Περιφέρεια, της επόμενες εκλογές.
Προφανώς έχει διακρίνει ότι η αγάπη του λαού, προς το προσωπό του, έχει ξεπεράσει τα όρια της εκλογικής περιφέρειας, που μέχρι σήμερα πολιτεύεται. Το μόνο που έχω να του πω είναι: «Καλή επιτυχία Κε Τσαβαρή».

Ποια θεωρείτε τα μεγαλύτερα προβλήματα της Σαλαμίνας και πως πιστεύετε ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν
Τα προβλήματα στην Σαλαμίνα είναι κατά την γνώμη μου, χρόνια και πολλά. Η ανάπτυξη του νησιού, έχει ιδαίτερα αργούς ρυθμούς και ο κόσμος έχει πλέον κουραστεί. Διαπιστώνω όμως, στην επαφή μου με τον κόσμο, ότι όλο και περισσότεροι, ασχολούνται με τα πολιτικά δρώμενα και αυτό είναι ευχάριστο.
Χρειάζεται, κατά την γνώμη μου να αποκτήσουμε όραμα, για το ποια Σαλαμίνα θέλουμε. Ιδιαίτερα τώρα, που βρισκόμαστε μπροστά σε αυτό το μεγάλο έργο, την υποθαλάσσια σήραγγα.
Τώρα είναι η εποχή, που η Σαλαμίνα μας πρέπει να είναι έτοιμη. Χρειάζεται μια διοίκηση, μακριά από μικροπολιτικές, πολιτικές συμφερόντων και παλαιοκομματικές αντιπαραθέσεις. Χρειάζεται να απομακρυνθούμε από αλαζονικές συμπεριφορές στην τοπική κοινωνία, από τοπικούς παράγοντες, που καθιστούν το νησί ουραγό των εξελίξεων.
Χρειάζεται μία διοίκηση, που να προτρέπει τον πολίτη, όχι με λόγια αλλά με έργα, να συνεργαστεί, να αλλάξουμε όλοι μαζί, για να μπορεί κατ’ επέκταση να αλλάξει και ο τόπος μας.
Εάν δεν κάνουμε υπέρβαση στο μέλλον και δεν δούμε το αγαπημένο μας νησί, την Σαλαμίνα μας ως πρωταγωνίστρια τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μας δουν οι άλλοι διαφορετικά.

Πολλοί από την πρώην παράταξή σας συμπορεύονται τώρα με την Δημοτική Αρχή. Ήταν κεντρική οδηγία από την ηγεσία της την οποία αρνηθήκατε και διαλέξατε το δρόμο τς ανεξαρτητοποίησης ή αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά σας είδατε κάποιες συμπεριφορές που σαν απομάκρυναν;
Είναι γεγονός, ότι προτού αναλάβω στο ΔΣ, γνώριζα για κάποιες επερχόμενες προσχωρήσεις της μείζονος αντιπολίτευσης, στην δημοτική αρχή. Μάλιστα, είχα ρωτήσει αρκετές φορές, πώς είναι δυνατόν, να αψηφήσει κάποιος αιρετός, την ψήφο αυτών που τον εμπιστεύτηκαν και τον ρόλο που του ανατέθηκε και να την μετατρέψει, με τρόπο που εξυπηρετεί αυτόν και μόνο.

Πόσο, πολιτικά, ανήθικο είναι αυτό;
Πώς είναι δυνατόν, κάποιος να υποτιμά τη νοημοσύνη του κόσμου και μάλιστα να θεωρεί πως, όχι μόνο ότι θα περάσει αλώβητος αλλά και ότι η ψηφοφόροι του θα τον χειροκροτήσουν, διότι είναι τυφλά προσκείμενοι σ’αυτόν.
Αλαζονεία, ηλιθιότητα; Δεν έχω ιδέα ποιός χαρακτηρισμός αρμόζει στην περίπτωση. Ανίκητα και τα δύο.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι, που χρησιμοποιούν την πειθώ και την ρητορική τους, προκειμένου να πλανέψουν τον απλό κόσμο, αυτόν που λιγότερο απ’ όλους αξίζει τα ψέμματα και τη χειραγώγηση.
Αυτόν τον κόσμο, που τους εμπιστεύεται το μέλλον τους και υποτίθεται, πως οι άνθρωποι με γνώσεις και πνεύμα οφείλουν να προστατεύουν κι όχι να χειραγωγούν.
Κατόπιν και αντιμέτωπη, με την πραγματικότητα μέσα στο ΔΣ, διέκρινα συμπεριφορές, εγώ κι όλος ο κόσμος, που φυσικά επιβεβαίωναν, το σκηνικό. Άπειρη, πολιτικά, ομολογώ αλλά καθόλου άπειρη από συμπεριφορές.
Ένοιωθα πολύ άσχημα, όταν σε κάθε αντιπολιτευτική θέση συναδέλφων, άκουγα άτομα, που καλά κρατούν την αντιπολιτευτική έδρα, να επιτίθονται πολιτικά, σ’αυτά που θα έπρεπε να έχουν «σημαία», τον έλεγχο της δημοτικής αρχής.
Προσωπικά, δεν έλαβα γνώση ποτέ, από τον επικεφαλή, για τις θέσεις της παράταξης. Ίσως γιατί ο ίδιος, γνώριζε από πριν τις δικές μου θέσεις.
Δεν μπορώ να πω, αν ήταν κεντρική οδηγία, από τον επικεφαλή αλλά σίγουρα, εφόσον ψήφισε σε κάποια περίπτωση ή συναίνεσε σιωπηρά, σε κάποιες άλλες, έχει πάρει θέση περί αυτού. Ήταν, λοιπόν γεγονός, ότι οι ισορροπίες είχαν ξεφύγει, οι θέσεις μου ήταν απόλυτα αντίθετες και ούτε ήθελα να σκεφτώ, ότι κάποιος θα με ταύτιζε, με όλα αυτά.
Άρα η ανεξαρτητοποίηση, ήταν μονόδρομος.

Η σαφή σας διαφοροποίηση από τις υπόγειες διαδρομές και διασυνδέσεις της παράταξης με την οποία εκλεχτήκατε δημοτική σύμβουλος πώς ακριβώς αντιμετωπίστηκε από αυτήν; Αντιμετωπίσατε εκστρατεία «δολοφονίας χαρακτήρα»;
Είναι απολύτως βέβαιο, πως όταν αποφασίζεις να ορθώσεις ανάστημα, σε ανθρώπους που θεωρούν την εξουσία προέκταση τους, ότι θα προσπαθήσουν να σε βλάψουν, με κάθε τρόπο.
Η «δολοφονία χαρακτήρα» είναι παλαιά τεχνική, που χρειάζεται μεγάλα αποθέματα θάρρους, από τον «δολοφονηθέντα» και τεράστια διαφθορά από τον «δολοφόνο».
Αυτές τις τεχνικές, λίγο πολύ, όλοι μας, με κάποιον τρόπο τις έχουμε βιώσει, στον μικρόκοσμο μας, από ανθρώπους που το μόνο τους μέλημα, είναι να διαφθείρουν την γειτόνισσα που χώρισε, τον διπλανό που πήρε ένα ωραίο αυτοκίνητο, τον παραδίπλα γιατί το παιδί του έπιασε μια καλή δουλειά, όλα όσα θα ήθελαν να κάνουν οι ίδιοι αλλά δεν μπόρεσαν. Η διαφορά στην πολιτική, είναι ότι η «δολοφονία σου» ξεφεύγει από τον μικρόκοσμο σου και παίρνει διαστάσεις.
Πώς όμως μπορείς να ζεις, μονίμως με το ζύγι; Μην φανώ κακός, μην με κρίνουν άσχημα, μην με παρεξηγήσουν, μην πουν για μένα και γενικά «μην».
Όταν αποφασίζεις να εκτεθείς, είσαι έτοιμος γι αυτό. Προσωπικά νοιώθω, πώς γεννήθηκα έτοιμη.
Φυσικά, ειπώθηκαν πράγματα για μένα, επί προσωπικού και όχι μόνο.
Θεωρώ βέβαια, ότι το να ασχολείσαι με τα προσωπικά πολιτικού αντιπάλου, δείχνει να βρίσκεσαι στο τελευταίο σκαλοπάτι της πολιτικής ήττας.
Δεν θα κρύψω, πώς ενοχλήθηκα και στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα, από ανθρώπους που αγαπώ και θεωρώ αληθινούς φίλους, όταν δεν πήραν θέση, προκειμένου να υπερασπιστούν εμένα, τον εαυτό τους, την φιλία μας.
Αξίες απαράβατες, που ανήκουν πάνω από πολιτικές και αξιώματα.
Όμως, δικαίωμα του καθενός είναι να κάνει την επιλογή του και στο τέλος, αργά ή γρήγορα να αναλαμβάνει το αποτέλεσμα των πράξεων του.
Από μία άλλη οπτική, αναρωτιέμαι πόσο θράσος πρέπει να έχουν οι «δολοφόνοι χαρακτήρων», όταν οι ίδιοι καθημερινά και ασταμάτητα, μέσα από υπόγειες διαδρομές, διαπράττουν το πιο ειδεχθές έγκλημα. Την αποδόμηση της ίδιας της κοινωνίας. Με λασπολογία, υποτίμηση και παραπλάνηση ανθρώπων, με μεγαλοστομίες, υποσχέσεις και όλα αυτά για ιδίον όφελος. Αυτοί που προβάλλουν εαυτό, ως δήθεν «σωτήρες» . Αρκεί όμως κανείς, να κλείσει τα αυτιά του και να ανοίξει τα μάτια του, για να δει την αλήθεια. Αυτό που λέμε, μην ακούς τι λέει κάποιος, αλλά βλέπε τι κάνει.

Η μεταστροφή της μεγαλύτερης παράταξης της αντιπολίτευσης, της Πρωτοβουλίας Πολιτών, όπως τουλάχιστον εκδηλώνεται μέσω του επικεφαλής της πώς κρίνεται από πλευράς πολιτικού ήθους;
Όλοι μιλάνε γι αυτή τη μεταστροφή, πράγματι. Εκτός από αυτόν που την έκανε, αν την έκανε, διότι δεν το έχει παραδεχθεί στην πραγματικότητα.
Θα μπορούσε κανείς, να ταυτίσει την στάση του, αυτή της άρνησης να ενημερώσει τον κόσμο για τα πεπραγμένα του, δηλαδή τον τρόπο που διαχειρίζεται πλέον, τον αντιπολιτευτικό του ρόλο, που όλοι μιλούν για αυτό, με την άρνηση της δημοτικής αρχής, να ενημερώσει τους πολίτες, για ότι της καταλογίζουν. Όχι όμως, με γενικές ρητορικές και ατέλειωτους μονολόγους από το βήμα του ΔΣ, αλλά συγκεκριμένες αλλαγές στάσης και θέσης.
Κάποιοι φέρονται, λες και είναι ανώτεροι και δεν οφείλουν εξηγήσεις σε κανέναν.
Αύριο όμως, εσύ θα πρέπει να τους εξηγήσεις γιατί δεν τους εμπιστεύεσαι πια.
Θα πρότεινα, λοιπόν σ’αυτούς που «κατηγορούνται» να δώσουν συνέντευξη, με καίριες ερωτήσεις, που ταλανίζουν την κοινωνία μας, από δημοσιογράφους και τηλεφωνικά ερωτήματα πολιτών. Προτάσεις έχουν, τόλμη έχουν άραγε;

Πως κρίνετε συνολικά την τωρινή Δημοτική Αρχή και ποιο πιστεύετε ότι είναι το βασικό μειονέκτημα της στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του νησιού;
Καταρχήν, μου είναι δύσκολο να πιστέψω, ότι μία ομάδα από νέους, κυρίως ανθρώπους αδυνατούν να παράξουν έργο. Αγαπώ ιδιαίτερα τα νέα παιδιά και έχω πίστη σ’αυτά.
Όμως, κάποιος πρέπει να ξέχασε να διδάξει, σε ορισμένους νέους, την ταπεινότητα. Η εξουσία σε ανθρώπους, που αδυνατούν να την διαχειριστούν είναι επικίνδυνη.
Αλλά, βέβαια όταν ο επικεφαλής μιας ομάδας, διακρίνεται ο ίδιος από αλαζονικές συμπεριφορές, αυτό μεταφέρεται ως μέσω χειρισμού και στους υπόλοιπους.
Η δημοτική αρχή, έχει ήδη υποπέσει σε σφάλματα, που έχουν πάρει την οδό της δικαιοσύνης ή των ελεγκτικών οργάνων και πιθανόν να έχουμε και νέα παραπτώματα.
Διακρίνω αδυναμία διεκδίκησης χρηματοδοτικών εργαλείων, σε όλα τα επίπεδα. Σπατάλη δημοσίου χρήματος σε φιέστες και άλλα περιττά έξοδα και έργα που αφορούν επιφανειακά πράγματα, ίσα να καλύπτουμε τα βαθιά προβλήματα.

Κάποιος Δημοτικός Σύμβουλος σας κατηγόρησε σαν αντιπολίτευση από τα LIDL. Ποια η αποψή σας για αυτό;
Τραγελαφική δήλωση και μάλιστα ως δελτίο τύπου. Δηλαδή τι ακριβώς έχουν τα Lidl; Γιατί απ’ την μία, ο δήμαρχος, πριν λίγες ημέρες, έκοβε κορδέλα σε νέο κατάστημα της Σαλαμίνας και απ’την άλλη άνθρωποι προσκείμενοι στην παράταξη του λοιδορούν ή καταφέρονται ενάντια σε επαγγελματίες του νησιού. Μην ξεχνάμε και την ανάρτηση της Κας Δέδε, που πρόσφατα εισχώρησε στον συνδυασμό του Κου Παναγοπούλου, η οποία επειδή, προφανώς διαφώνησε με κάποιο επαγγελματία, θεώρησε σωστό να αναρτήσει δημόσια, την έμμεση προτροπή ανθρώπων να αγοράζουν εκτός νησιού γιατί «κάποιοι δεν κάνουν καλά την δουλειά τους» όπως είπε. Και όλα αυτά περνούν στα «ψιλά».

Μετά από τα ζητήματα της δημοτικής επικαιρότητας με τα οποία καταπιαστήκαμε προηγουμένως, θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε πώς κρίνετε την εν γένει συμπεριφορά συνολικά της δημοτικής αρχής από πλευράς πολιτικού ήθους. Από πλευράς εκφοράς του λόγου, παρατηρούμε συνεχώς ένα επιθετικό και πραγματικά αλαζονικό ύφος, ιδιαίτερα -από ότι έχουμε δει- απέναντι στις γυναίκες δημοτικές συμβούλους της αντιπολίτευσης. Πού οφείλεται κατά τη γνώμη σας αυτή η συμπεριφορά;
Ο πολιτικός λόγος είναι απόλυτα συνδεδεμένος, με το πολιτικό ήθος.
Η ελευθερία της έκφρασης για την πλειοψηφία στο ΔΣ, έχει γίνει ασυδοσία. Από πότε οι ύβρεις, θεωρούνται πολιτική κριτική;
Από πότε η άποψη της γυναίκας πολιτικού, έχει μικρότερη σημασία;
Υπάρχει όρος στην ψυχολογία «το σύνδρομο της ύβρεως στην εξουσία», που συνοδεύεται με τα χαρακτηριστικά αλαζονείας και πολλά άλλα.
Ας κάνουν τον κόπο, οι υβριστές, που κατέχουν θέσεις εξουσίας, να διαβάσουν σχετικά, μήπως και ο θεσμός του δημοτικού συμβουλίου ξαναβρεί την αίγλη που του πρέπει.

Τί περιμένετε να συμβεί εν όψει των «Σαλαμινίων», κρίνοντας από τα δείγματα γραφής που ως τώρα έχει παρουσιάσει η δημοτική αρχή;
Επωφελούμαι της ερώτησης σας να πω, ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Ναυμαχία της Σαλαμίνας για τον κόσμο είναι πιο σημαντική και από αυτή την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Αν είχαν νικήσει οι Πέρσες, η Ελλάδα θα είχε γίνει ακόμα μία περσική αποικία , θα είχε καταλυθεί η δημοκρατία και δεν θα είχε υπάρξει, ούτε Παρθενώνας ούτε Ολυμπιακοί Αγώνες, ούτε θέατρο ούτε φιλοσοφία. Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι ως Σαλαμίνιοι για την ιστορία μας.
Για να πάω όμως στην ουσία της ερώτησή σας.
Δεν περιμένω τίποτε περισσότερο από την μετριότητα σε ουσία αλλά περιμένω φιέστα για το φαίνεσθαι, όπως μας έχει συνηθίσει Δημοτική αρχή.
Εκείνο όμως που έχω να παρατηρήσω και πρέπει να επισημάνω, είναι η αλόγιστη οικονομική σπατάλη για τις εκδηλώσεις σε στιγμές δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, τόσο για τον Δήμο όσο και για τους πολίτες.
Περίπου 30.000€, έχουν ήδη εγκριθεί από τον δήμο και άλλες 30000€ έχουν εγκριθεί από την Περιφέρεια, αν θυμάμαι καλά, για τις φετινές εκδηλώσεις για τα Σαλαμίνια, ποσόν που είναι ιδιαίτερα προκλητικό.
Η προβολή ενός μεγάλου ιστορικού γεγονότος δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνοδεύεται από ένα μεγάλο ποσό. Διότι με την έννοια αυτή οι 30000 είναι λίγες.
Μπορούμε λοιπόν να τιμήσουμε και να προβάλουμε την Ναυμαχία της Σαλαμίνας με όραμα , με ταπεινότητα ,χωρίς να προκαλούμε με μεγάλες δαπάνες τους πολίτες, κάτι το οποίο δεν βλέπω. Τελειώνοντας προτρέπω την Δημοτική αρχή να δίνει σημασία στην ανάδειξη του ιστορικού τόπου και να είναι απέναντι σε όλους αυτούς που «ασελγούν» εις βάρος τις ιστορίας μας. Διότι χωρίς αυτό , καμιά αξία δεν έχουν οι πολυέξοδες εκδηλώσεις και δεν μπορούν να καλύψουν τις παραλείψεις της Δημοτικής αρχής.

Τι θα θέλατε να πείτε στους πολίτες της Σαλαμίνας
*Θα ήθελα να προτρέψω τους πολίτες, στις επόμενες εκλογές, να δώσουν μεγάλη σημασία στην κατάθεση της ψήφου τους, γιατί όπως είπα και νωρίτερα, η επόμενη δημοτική αρχή θα είναι καταλύτης για την ανάπτυξη ή μη του νησιού. Η ζεύξη είναι πλέον γεγονός και αλίμονο αν το νησί μας, δεν είναι έτοιμο να δεχθεί το έργο, με νέες υποδομές και έργα. Θα ήθελα, να ενημερωθούν, να ρωτήσουν, να παρακολουθούν, με προσοχή τις πολιτικές εξελίξεις, ούτως ώστε να εκλέξουν σωστά, ανθρώπους , που είναι σε θέση και έχουν αποδείξει ότι μπορούν. Από την κεφαλή, τον δήμαρχο δηλαδή, έως και τον τελευταίο δημοτικό σύμβουλο.
Να δίνουν λιγότερη σημασία στα λόγια και να βλέπουν τις πράξεις.
Μόνο με γνώση, θα κάνουν καλύτερες επιλογές.
Ακούστε, μάθετε, γνωρίστε, είναι το τρίπτυχο της σωστής άποψης.
Και να θυμάστε, ότι μετά την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…

από την έντυπη “Φωνή Σαλαμίνας”
Αύγουστος 2022