ΣΤΑ  ΕΣΧΑΤΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΑ  ΕΣΧΑΤΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΟΙ
του Ντίνου Σ. Κουμπάτη Λίγα λόγια και καλά. Πόνος και απελπισία, αλλά και υπομονή για την κακή μας μοίρα. Πώς τα καταφέρνουμε και σε... ΣΤΑ  ΕΣΧΑΤΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΩΤΟΙ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Λίγα λόγια και καλά. Πόνος και απελπισία, αλλά και υπομονή για την κακή μας μοίρα.

Πώς τα καταφέρνουμε και σε ό,τι κακό, εμείς πρωτοπορούμε, δεν μπορώ να το καταλάβω, καθ’ όλην την πορεία του βίου μου. Ίσως άλλοι, πλέον εξελιγμένοι εμού, -του πνεύματος-, το κατανοούν.



Άλλη μία πρωτιά από το τέλος, κερδίσαμε και πάλι, σύμφωνα με διεθνείς δημοσκοπήσεις.  «Πρωτιά», νάναι και ό,τι νάναι, θα έλεγαν ορισμένοι. Όμως δεν μου φαίνεται να είναι έτσι.



Για να μην πολυλογώ, ωστόσο, ας αναφέρω την δυσάρεστη είδηση της τελευταίας πρωτιάς: Σπάσαμε ρεκορ πυρκαγιών και καμένης γης, -τουλάχιστον στην Ευρώπη-, αφήνοντας δεύτερη την πρώην πρωταθλήτρια στο είδος, Ισπανία.

Όσοι, ωστόσο, ακουνε αυτό το θριαμβικό «πρώτοι», μάλλον λυπούνται και οικτίρουν μία τέτοια τύχη.



Πρώτοι, στον αφανισμό μας, δηλαδή.

error: Content is protected !!