ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ ΠΟΥ ΑΣΦΥΚΤΙΑ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Με μία δυνατή κραυγή για οξυγόνο, ο Δήμαρχος Περάματος, κύριος Γιάννης Λαγουδάκος, κλείνει το επόμενο Σαββατοκύριακο και Δευτέρα τον ένα και μοναδικό δρόμο της πόλης, διαμαρτυρόμενος, παράλληλα, και για τον ασφυκτικό κλοιό στον οποίο επιβιώνουν εδώ και πολλές δεκαετίες οι δημότες του.

Ναυπηγεία, πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, υπερβολικές δόσεις καυσαερίων και άλλα ζημιογόνα, πνίγουν το περιβάλλον και οι πολίτες ασφυκτιούν, καθώς από τον περικύκλωση και την υπερβολική και αδιάλειπτη κυκλοφοριακή κίνηση, στην κυριολεξία εξαφανίζεται το οξυγόνο.

Όπως ο ίδιος ο Δήμαρχος δηλώνει, έντεκα εκατομμύρια διελεύσεις οχημάτων καταγράφονται προς και από Σαλαμίνα, ενώ για τις διάφορες περιβάλλουσες εγκαταστάσεις, αναρίθμητα φορτηγά με κάθε είδους υλικά διακινούνται, δημιουργώντας ασφυκτική κίνηση-διακίνηση καθημερινώς, ρυπαίνοντας επιπλέον και την ατμόσφαιρα.

Ο ίδιος Δήμαρχος παλαιότερα, -κατά την πρώτη εκλογή του-, είχε διαμαρτυρηθεί, απαιτήσει και επιτύχει την διάνοιξη του νυν υφιστάμενου δρόμου κυκλοφορίας. Σήμερα, είναι πάλι αυτός, ο οποίος απαιτεί την διάνοιξη και του δρόμου, ο οποίος είναι ήδη έτοιμος και περνά μέσα από τις ναυτικές εγκαταστάσεις του Σκαραμαγκά, για να επιτευχθεί μία πιο άνετη διακίνηση και να υποφέρουν λιγότερο η πόλη και οι κάτοικοί της, ακόμη και οι καθημερινώς διερχόμενοι επαγγελματίες και γενικώς κάτοικοι αυτής της μεγαλούπολης.

Απαιτεί επίσης και η γραμμή του «μετρό», να επεκταθεί ως το Πέραμα, κάτι, το οποίο θα εξυπηρετήσει άμεσα και καταλυτικά την διακίνηση πλήθους ατόμων καθημερινώς, τόσο από το Πέραμα, όσο και από την Σαλαμίνα.

Κατά το τριήμερο του αποκλεισμού και την παύση επικοινωνίας όλων όσων κινούνται από Σαλαμίνα, Πέραμα και τανάπαλιν, η Κυβέρνηση, θα πρέπει να εκτιμήσει δεόντως το πρόβλημα, το οποίο ταλανίζει αυτό το κομμάτι της Αττικής, δίπλα στην πρωτεύουσα και το πρώτο λιμάνι της χώρας, και του οποίου η λύση αν και απλή, -όπως τίθεται-, καρκινοβατεί εδώ και δεκαετίες και επιβαρύνει τόσο την πόλη, όσο και τους κατοίκους της ως προς την ποιότητα ζωής.

«Ευρώπη» άλλωστε είμαστε, και πρέπει να το αποδεικνύουμε με υπερηφάνεια και καμάρι.