ΟΥΔΕΙΣ ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΠΛΕΟΝ

Είναι απορίας άξιον το πώς, μία χώρα σαν την Ελλάδα, η οποία ως δημοκρατική χώρα, αλλάζει συχνά Κυβερνήσεις. Πρωθυπουργούς και Υπουργούς, οι οποίοι εκπονούν, εφαρμόζουν και επιτηρούν νόμους, και συνεχώς τους κάνουν αυστηρότερους, επιδεικνύει συμπεριφορές ανάρμοστες προς την Δημοκρατία και πλήρους ανυπακοής προς τους νόμους αυτούς.

Για κάθε περίπτωση, εκπονείται και οφείλει να εφαρμόζεται ο κάθε νόμος, όπως γίνεται στις υγιείς Δημοκρατίας, όπου ο κάθε δημοκρατικός πολίτης σέβεται και την Πολιτεία, αλλά πρωτίστως και τον εαυτό του.

Στην χώρα μας, όσο προχωράμε στο μέλλον, τόσο και οι νόμοι καταστρατηγούνται, απορρίπτονται από την πλειονότητα των πολιτών και φυσικά αποβαίνουν εις βάρος της Δημοκρατίας.

Καθημερινώς διαβάζουμε στις εφημερίδες, βλέπουμε στις τηλεοράσεις και ακούμε στα ραδιόφωνα, -αλλά πολύ συχνά βρίσκουμε και δίπλα μας-, άτομα, τα οποία αψηφούν κάθε νόμο και εγκληματούν, υπεξαιρούν, ασχημονούν παντοειδώς και ουδεμία σημασία και βάρος δίνουν στους νόμους, βλάπτοντας και τους συνανθρώπους τους, και την Πολιτεία, και την Δημοκρατία.

Το άσχημο είναι πως και η ίδια η Πολιτεία συχνά τους αφήνει ανεξέλεγκτους, ή έστω ατιμώρητους, ή, -το και χειρότερο-, δεν αντιλαμβάνεται τα γεγονότα και δεν λαμβάνει τα κατάλληλα αυστηρά μέτρα, αυτά, τα οποία ακριβώς και με σαφήνεια ορίζει ο νόμος, για αυτούς, οι οποίοι καταπατούν τους νόμους.