ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ μέλος ΟΓΕ. Πάμε σινεμά! Είσοδος ελεύθερη!
ΕΛΛΑΔΑΚΟΙΝΩΝΙΑ 18 Νοεμβρίου 2025 fonisalaminas
Δελτίο Τύπου
Πάμε σινεμά! Είσοδος ελεύθερη!
Με αυτό το μήνυμα ξεκινά τις Φθινοπωρινές κινηματογραφικές της βραδιές η Ομάδα Γυναικών Σαλαμίνας μέλος της ΟΓΕ. Μια πρωτοβουλία που αναδεικνύει την έλλειψή ,την απουσία των υποδομών της τέχνης και άλλα και την ανάγκη η εμπνευσμένη τέχνη από το λαό, οφείλει να επιστρέφει στο λαό αδαπάνως, υψώνοντας τη γνώση, την σκέψη και την δράση των ανθρώπων, να διεκδικούν το αυτονόητο μιας καλύτερης ζωής.
Η Ομάδα Γυναικών Σαλαμίνας, απευθυνόμενη στις εργαζόμενες γυναίκες, στις οικογένειες τους, στους νέους, τους μαθητές, προσφέρει μια βραδινή έξοδο στο φως της τέχνης, με καλές ταινίες,πλαισιώνοντας τις προβολές με επίκαιρες συζητήσεις για την γυναίκα, την οικογένεια, την εργασία.
Στο προγραμματισμό των προβολών, εντάσσει θεματικές ταινίες με αναφορές στην γυναίκα την Ειρήνη και τον πόλεμο, την εργασία, και τις κοινωνικές ανισότητες, την βία, την μετανάστευση. Επίσης ταινίες με αναφορές σε ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν το μέλλον της ανθρωπότητας.
Πάμε σινεμά το Σάββατο 22 Νοέμβρη στο Κέντρο Νεότητας Σαλαμίνας με την ταινία «Mona Lisa Smile» και την Julia Roberts
Λίγα λόγια για την ταινία
1953. Λίγο μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η πραγματικότητα έρχεται να παραλάβει μία κοινωνία που προσπαθεί να συνέλθει από τα δεινά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα από τα από τα πιο συντηρητικά κολέγια της Αμερικής, το Wellesley, θα ταραχτεί από την έλευση της Katherine Ann Watson(Julia Roberts), μία αντικομφορμίστρια, αντισυμβατική καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης
Μία γυναίκα που διανύει την τρίτη δεκαετία της ζωής της, ανύπαντρη -χαρακτηριστικό ιδιαίτερα κατακριτέο για την εποχή- κινείται με περίσσιο θάρρος μέσα στην μικρή κοινωνία των νεανίδων του κολλεγίου. Νεαρές κοπέλες στην αρχή της ζωής του με έντονες κοινωνικές προκαταλήψεις, ακολουθώντας ένα εντελώς διαφορετικό μονοπάτι, που είναι στην ουσία μονόδρομος, αυτόν του έγγαμου βίου.
Απόρροια αυτής της κοινωνικής συμπεριφοράς είναι σίγουρα ο πόλεμος, αφού γέννησε την ανασφάλεια και διατάραξε τις ζωές των ανθρώπων με αποτέλεσμα να επιδιώκουν μία ήσυχη και εξασφαλισμένη ζωή.
Ο τρόπος που προσεγγίζουν την καθηγήτρια τους, τα νεαρά αυτά κορίτσια, από το πρώτο κιόλας μάθημα δείχνει εμφανώς την έπαρση που τις διακατέχει, επιπρόσθετα όμως και την ανάγκη να είναι οι καλύτερα διαβασμένες, πάντα προετοιμασμένες βάσει εγχειριδίου. Το ελεύθερο πνεύμα της Miss Watson όπως και η οξυδέρκεια της δεν την εγκαταλείπουν.
Παρουσιάζοντας τους δείγματα ζωγραφικής που δεν έχουν ξαναδεί, προκαλώντας παράλληλα την σιωπή του ακρωτηρίου, θέτει μία φαινομενικά απλή αλλά και πολύ βασική ερώτηση: “Is it any good?”, απαιτεί ευγενικά με αυτό τον τρόπο την άποψη, την γνώμη, την δική τους οπτική αντίληψη, κάτι φυσικά που δεν υπάρχει σε κανένα εγχειρίδιο.
Φυσικά η απαράμιλλη αισθητική που ξεχειλίζει σε ολόκληρη την ταινία μας μεταφέρει με μεγάλη επιτυχία στην ατμόσφαιρα της εποχής. Τα χτενίσματα, τα ρούχα, οι υφές, η διακόσμηση των σκηνικών είναι προσεκτικά επιλεγμένα και μελετημένα.
Η miss Watson, αμφισβήτησε και αμφισβητήθηκε έντονα -αυτό επιθυμούσε άλλωστε- με μόνο στόχο την ανόρθωση του πνεύματος και την ανάδειξή του. Αναγνώρισε σε αυτά τα νέα παιδιά ικανότητες που θα θάβονταν κάτω από οικογενειακά και θεσμικά κατάλοιπα και τους έδειξε τον δρόμο της επιλογής, πως μπορούν να γίνουν ό,τι επιθυμούν και όχι μόνο ό,τι προορίζονται.
Πρόκειται για μία ταινία – σταθμό για το γυναικείο κοινό και την ουσιαστική χειραφέτηση που πραγματεύεται, η οποία παραμένει μέχρι και σήμερα στον παλμό της επικαιρότητας σχεδόν 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία της.
