ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΙΜΩΝ ΣΤΑ ΠΟΡΘΜΕΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

Καταφτάνουν στην «Φωνή» ιδιαίτερα ανησυχητικές πληροφορίες που αφορούν την τιμή των εισιτηρίων στα πορθμεία της Σαλαμίνας.

Μέσα σε μια καταθλιπτική περιρρέουσα ατμόσφαιρα, λόγω της εκρηκτικής αύξησης της ακρίβειας και σε ένα περιβάλλον πληθωρισμού που είχε να δει η χώρα εδώ και 30 χρόνια, τουλάχιστον μία από τις δύο κοινοπραξίες της θαλάσσιας σύνδεσης της Σαλαμίνας με το Πέραμα, προετοιμάζεται για πρωτοφανείς αυξήσεις στο κόμιστρο. Συγκεκριμένα, επιβάτες που χρησιμοποιούν τα φέρρυ μιλούν για αυξήσεις των 0,55€ στο εισιτήριο του αυτοκινήτου έως 4.25μ. – πράγμα που σημαίνει ότι μαζί με τον οδηγό, το κόστος των εισιτηρίων για μεταφορά στο Πέραμα φτάνει τα 6.20€. Παρόμοιες αυξήσεις αναμένεται να υπάρξουν και σε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες οχημάτων, αλλά και στα επιβατικά εισιτήρια που πλέον θα κοστίζουν 1.20€. Μάλιστα, τα νέα τιμολόγια θα εφαρμοστούν από αύριο, 1^η Ιουλίου!

Η κίνηση αυτή μπορεί να αποδοθεί σε μια γενικότερη αναταραχή στον χώρο της ακτοπλοΐας που οφείλεται στην μεγάλη άνοδο της τιμής του πετρελαίου από την αρχή του Ρωσο-ουκρανικού πολέμου. Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν ήδη ενημερώσει το ΥΠΕΝ για την πρόθεσή τους να αυξήσουν τις τιμές των εισιτηρίων κατά 7% επικαλούμενες ακριβώς την αύξηση του κόστους του πετρελαίου, το οποίο από 40% των λειτουργικών εξόδων του κάθε πλοίου ανέβηκε στο 70%. Εξετάζοντας το θέμα περισσότερο, διαπιστώνουμε ότι όντως ο τόνος πετρελαίου σήμερα του καυσίμου «VLSFO», που είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο και χρησιμοποιείται σε πλοία που δεν έχουν τοποθετήσει μηχανές καθαρισμού του συστήματος, συνεχίζει την ανοδική του πορεία. Ενώ πριν λίγο καιρό, στις 16/06 η τιμή του στην διεθνή αγορά ήταν 1.264$/τόνο, την Δευτέρα που μας πέρασε 27/06 η τιμή του είχε φτάσει τα 1.290$/τόνο – μια ποσοστιαία αύξηση του 2.06%. Την ίδια στιγμή, τον Απρίλιο του 2022 η τιμή αυτή ήταν 1.032$/τόνο.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αρκετά.

Το πρώτο είναι το εάν οι αυξήσεις που προετοιμάζονται ήδη για αύριο θα είναι της ποσοστιαίας τάξης της τιμής που αναφέραμε πιο πάνω (γύρω στο 10,9%) ή μεσοσταθμικά θα κινηθεί σε πιο κάτω επίπεδα. Σε κάθε ενδεχόμενο, μπορούμε να μιλάμε για απ’ευθείας μεταφορά των επιβαρύνσεων του πετρελαίου από τις πλοιοκτητικές εταιρείες στον επιβάτη, με ελαχιστοποίηση του επιχειρηματικού τους ρίσκου και συνακόλουθα την προάσπιση της κερδοφορίας τους. Φυσικά μένει να αποδειχθεί εάν το όλο αυτό πράγμα ελαχιστοποιεί απλώς το ρίσκο ή αυξάνει την κερδοφορία, ευκαιρίας (& δικαιολογίας) δοθείσης. Και εδώ τίθεται το δεύτερο ερώτημα.

Το δεύτερο είναι το τί θα κάνουν οι εργαζόμενοι που εξ ανάγκης χρησιμοποιούν το όχημά τους, είτε είναι αυτό αυτοκίνητο είτε δίκυκλο, σε μια περίοδο ακραίων πληθωριστικών πιέσεων στο εισόδημά τους. Ήδη η χρήση των πορθμείων αντιπροσωπεύουν ένα σεβαστό ποσοστό του μηνιαίου τους εισοδήματος, το οποίο θα γίνει ήδη μεγαλύτερο. Τα περιθώρια αντιδράσεων τους είναι μηδαμινά, αφ’ ης στιγμής ο μόνος τρόπος μεταφοράς τους στο Πέραμα είναι δια θαλάσσης. Και η επιβάρυνση στο εισόδημα των εργαζομένων της Σαλαμίνας δεν θα είναι μόνο αυτή, καθώς τίθεται και το τρίτο ερώτημα.

Το τρίτο αφορά ένα είδος «τοπικού» πληθωρισμού. Οι επιχειρήσεις του νησιού, ιδιαίτερα αυτές της τροφοδοσίας, θα διαπιστώσουν μια άμεση αύξηση του μεταφορικού κόστους, το οποίο θα μετακυλήσουν στον τελικό καταναλωτή. Αυτό το κόστος επιβαρύνει βέβαια όλες τις επιχειρήσεις του νησιού. Με άλλα λόγια η αγορά της Σαλαμίνας θα αρχίσει να γίνεται ακριβότερη και συνακόλουθα η κίνησή της θα μειωθεί. Πόσο μπορούν οι επιχειρήσεις του νησιού να κρατήσουν τις τιμές στα σημερινά επίπεδα;

Καταλαβαίνει κανείς ότι πλέον τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο. Φυσικά, οι πρώτοι που θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα είναι οι εργαζόμενοι. Σε λίγο όμως χρόνο, θα έρθει η σειρά και των επιχειρήσεων κάθε μορφής. Το μόνο που η κατάσταση αυτή καταφέρνει, είναι να δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κίνημα αποδοχής και επιθυμίας για την ζεύξη η οποία αν μη τι άλλο δεν θα επηρεάζεται από την πορεία του πετρελαίου στη λειτουργία της. Αν, μάλιστα, τραβηχτεί πολύ στο σκοινί ίσως οι κοινοπραξίες να πουν μετά από κάποιο καιρό: «έβαλα τα χεράκια μου και έβγαλα τα ματάκια μου».

Καλό μας κουράγιο.

“Φωνή της Σαλαμίνας”