“Η φτιάξη” ενός “πολιτιστικού” γεγονότος

Η φτιάξη είναι απλή. Δεν χρειάζεται ούτε εξυπνάδα ούτε μόρφωση, Το μόνο που χρειάζεται είναι δόντι. Δηλαδή δόντια, γιατί χρειάζεσαι:

• Έναν γομφίο να τακτοποιήσει το «έννομον» του πράγματος
• Έναν κοπτήρα να κόψει χρήμα
• Έναν κυνόδοντα να χωθεί βαθιά στο λαιμό των θυμάτων.

Δια τον «υπέρτατον σκοπόν», που μονάχα ο θεός ξέρει ποιος στ’ αλήθεια είναι, έχουμε ένα σύλλογο. Ας πούμε τον «Πολιτιστικό Σύλλογο Σαλαμίνας Φίλων Γ.Παπασίδερη & Μ.Αδριανού» (για να πάρουμε άδεια) ή τον «Πολιτιστικό Σύλλογο Σαλαμίνας Κούλουρη Παράδοση» (για να βγάλουμε αφίσα). Δηλώνουμε εις άπαντας τους περίεργους ότι όποιος έχει απορίες σχετικά με το όνομα του Συλλόγου παρακαλείται να απευθυνθεί στο Πρωτοδικείο. Και μ’αυτό το εξαιρετικό «νομικό κέλυφος», ξεκινάμε.

Πρώτα, βάζουμε τον γομφίο να κανονίσει. Μέσα στην ίδια μέρα, όπως φαίνεται στην «Διαύγεια» το διοικητικό συμβούλιο του Λιμενικού Ταμείου Σαλαμίνας αποφασίζει να παραχωρηθεί χώρος εντός του πάρκου Παλουκίων για πραγματοποίηση πολιτιστικής εκδήλωσης την Πέμπτη 18 Αυγούστου και ώρα 20:00-00:00 (γράφει 24:00 αλλά… δεν υπάρχει η 25^η ώρα) με σκοπό την ενίσχυσή του «προκειμένου να αγοραστούν όργανα και εξοπλισμός απαραίτητα για την απρόσκοπτη λειτουργία του συλλόγου», με το συμβολικό τίμημα του ενός ευρώ.
Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ο γομφίος ανάμεσα σε όλους που αποφάσισαν γι’ αυτό. Άλλωστε είναι σίγουρο ότι οι περισσότεροι ενεργούν καλή τη πίστη, να βοηθήσουν ήθελαν κάποιους με έναν πολιτιστικό σύλλογο – δεν χάθηκε ο κόσμος για μια ρημάδα εκδήλωση πια. Το πιο πιθανό, μάλιστα, και ο ίδιος ο γομφίος να πιστεύει το ίδιο και να θέλει απλώς να βοηθήσει. Ποιος μπορεί να πει κάτι κακό για κάποιον με τέτοια πρόθεση; Τι λέμε τώρα εδώ; Ο ίδιος ο Σύλλογος που κάνει την εκδήλωση δεν έχει κάνει κάνει ούτε μια ανάρτηση για να την προωθήσει.

Αφού πήραμε την άδεια, επιστρατεύεται ο κοπτήρας. Διότι προκειμένου να προσελκύσουμε τις πλατιές μάζες στην «πολιτιστική» μας εκδήλωση θα πρέπει να ταΐσουμε τον λαό με αυτά που θέλει και, ως εκ τούτου, να απευθυνθούμε σε μια λαϊκή αοιδό να γίνει το κύριό της πρόσωπο. Αλλά όλοι και όλες οι αοιδοί απαιτούν προκαταβολή. Οι εποχές της άδολης τέχνης παρήλθαν (μάλλον χάρη σε κάποια φέσια ως το λαιμό) και είναι πάντα αναγκαίο κάποιος να βοηθήσει την κατάσταση. Πάντα βρίσκεται κάποιος φίλος να εξυπηρετήσει, δόξα τω θεώ.

Και ήρθε η ώρα του κυνόδοντα. Φτιάχνουμε αφίσες, λοιπόν, που γράφουν άλλα αντ’ άλλων: άλλο όνομα για τον πολιτιστικό σύλλογο, άλλη ώρα έναρξης (η άδεια λέει 20:00 η αφίσα λέει 21:30)– α, και δεν γράφουν ΠΟΤΕ ώρα λήξης. Διότι η λήξη, κύριοι, είναι κάτι που δεν το θέλουμε: όσο περισσότερο κρατήσει η γιορτή του πολιτισμού, τόσο το καλύτερο για μας.

Εδώ όμως υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι. Αν δεν λήξει η εκδήλωση τα μεσάνυχτα όπως λέει η άδεια, τότε σε περίπτωση καταγγελίας από κάποιον περίοικο (που ακόμα θυμάται παλιές μας εκδηλώσεις) έρχονται οι λιμενικοί και η υπόθεση θεωρείται αυτόφωρος – τουτέστιν κρατητήριο και τα άλλα όμορφα που περιγράφει ο Τσιφόρος στο «Παραμύθια πίσω από τα κάγκελα». Αλλά αυτό είναι το κακό σενάριο.

(Σύμφωνα με πληροφορίες έχουν ήδη ενημερωθεί από κατοίκους της περιοχής τόσο το αρμόδιο Λιμενικό τμήμα όσο και το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά. Η τήρηση του ωραρίου της εκδήλωσης και της νομιμότητας λοιπόν εναπόκειται σε αυτούς, οι οποίοι θα έχουν και την ευθύνη αν επαληθευθεί το κακό σενάριο)

Το καλό σενάριο είναι να μαζευτεί κόσμος και ντουνιάς με το εισιτήριο των 10€ (δεν είναι και πολλά δα). Κάποιοι πραγματικοί μάστορες σε τέτοιες εκδηλώσεις μάλιστα έχουν και έξτρα: μια βαφτισμένη σε «κέτερινγκ» καντίνα που θα πουλάει σουβλάκια και μπύρες μέσα στην εκδήλωση. Χύμα όλα, βαλκανικές παραδόσεις, ανατολίτικα πράματα – που βγάζουν όμως λεφτά. Αλλά οι Ιουδαίοι καραδοκούν όπως λέει η έκφραση και μπορεί αυτό εδώ να μην γίνεται. Ειδοποιούμε δε και το κοινό με ένα καλαίσθητο μεγάλο πανό, που υπόσχεται «μεγάλο γλέντι» (αν και, μαθηματικά να το δεις, μεγάλο γλέντι διάρκειας δυόμιση ωρών δεν έχει καταγραφεί πουθενά- εκτός αν έχεις στο μυαλό σου το… κακό σενάριο).

Και αυτό είναι το πολιτιστικό παρόν της Σαλαμίνας κύριοι. Διότι άμα ρίξεις στην κολυμπήθρα όχι του Σιλωάμ αλλά της νεοελληνικής κουλτούρας οποιοδήποτε πανηγύρι βαφτίζοντάς το «πολιτιστικό» πας καλά. Ποιος τολμάει να εναντιωθεί στον «πολιτισμό»; Μάλλον, για να λέμε την αλήθεια, ποιος δίνει δεκάρα για αυτόν και δεν προτιμά τα πανηγύρια;

Αλλά κάποιοι δίνουν.

Νικόλας ο Ψαράς

και για την αντιγραφή

Νίκος Γιαννόπουλος