Αμπελάκια σωτήριο έτος 2021… Αμπελάκια σωτήριο έτος 2021…
Το είχα στο μυαλό μου αρκετό καιρό να το κάνω…το είχα υποσχεθεί και στον μικρό άλλωστε να πάμε μαζί… μπουκαλάκι με νερό στο χέρι…... Αμπελάκια σωτήριο έτος 2021…

Το είχα στο μυαλό μου αρκετό καιρό να το κάνω…το είχα υποσχεθεί και στον μικρό άλλωστε να πάμε μαζί… μπουκαλάκι με νερό στο χέρι… καπέλο για τον ήλιο στο κεφάλι και φύγαμε…

Προορισμός…

Αμπελάκια… Αρχαίο λιμάνι…

Εκεί που τόσα έχουν γραφτεί… εκεί που τόσοι και τόσοι επίσημοι προσκεκλημένοι έχουν υποσχεθεί πολλά… εκεί που στρώθηκαν κόκκινα χαλιά που κατέληγαν σε ξύλινες παλέτες… εκεί που εμείς οι νεοέλληνες βιάζουμε καθημερινά την μνήμη των προγόνων μας.

Πεσμένα σύρματα, μια σκουριασμένη περίφραξη με μια μπλε ξεθωριασμένη ταμπέλα που γράφει αρχαιολογικός χώρος είναι το μόνο πράγμα που μαρτυρά ότι εκεί κάτι υπάρχει ρε αδερφέ…

Και ακριβώς δίπλα στην μπλε ταμπέλα που γράφει αρχαιολογικός χώρος… άλλη ταμπέλα που γράφει πωλούνται οικόπεδα και το τηλέφωνο από κάτω…

Ήταν πρόκληση…δεν μπορούσα να αντισταθώ… εξάλλου αυτές οι μικρές ασήμαντες στιγμές είναι που δίνουν χρώμα σε αυτό το μαύρο τοπίο…

Βγάζω το τηλέφωνο… παίρνω τον αριθμό που είχε στην ταμπέλα..και ένας καλός κύριος μου απαντάει στην άλλη άκρη της γραμμής…

– Καλημέρα σας… του λέω….

– Καλημέρα σας…μου απαντάει…

Του εξηγώ που ακριβώς βρίσκομαι και τον ρωτάω αν πωλείτε το συγκεκριμένο οικόπεδο… το οποίο έχει μέσα ενα δάπεδο από σπίτι φυσικά και κάτι σκόρπιες μεγάλες πέτρες εδώ και εκεί…

Βεβαίως μου απαντάει…αν γίνεται να με πάρετε ένα τηλέφωνο το απόγευμα για να έχω μιλήσει και με τον ιδιοκτήτη ώστε να σας δώσω τιμή…

Προφανώς και ο άνθρωπος σίγουρα δεν είχε καταλάβει για ποιο ακριβώς σπίτι του έλεγα…και προφανώς δεν φέρει καμία ευθύνη αυτός ο καλός κύριος…

Αν δω όμως να συμβαίνει και αυτό…

Εντάξει παιδιά…το έχουμε τερματίσει.…

Τον άνθρωπο που έχει χιούμορ μην τον προκαλέσεις να σου μιλήσει σοβαρά…

Θα σε συνθλίβει η αλήθεια του.

Έργο αρχιτέκτονα Καλατράβα…

Έκλεισα το τηλέφωνο με τον καλό κύριο που πουλούσε το οικόπεδο το οποίο είχε ένα δάπεδο και κάτι σκόρπιες μεγάλες πέτρες αριστερά και δεξιά…και ήμουν αποφασισμένος να βρω την Αρχαία Σαλαμίνα…

Δεν μπορεί να έχω κάνει τόσο μεγάλο λάθος…στο μέρος. Ο άνθρωπος που μου είπε ότι είναι εκεί η Αρχαία Σαλαμίνα είναι έγκυρη πηγή…

Ανηφορίζοντας προς το Καματερό…το alter ego στο Αμπελάκι (Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια… ακόμα και σήμερα…με κορύφωση το ματς Αμπελακιακός – Σαλαμινομάχοι), φτάσαμε σε κάτι πέτρες…η μια πάνω στην άλλη…και μερικές άλλες πεταμένες εδώ και εκεί…

Αρχαίο τοίχος έλεγε η ταμπέλα…

Ένα μεγάλο δέος διαπερνά το μυαλό μου αφού κατάφερα τελικά να βρω την αρχαία πόλη στα Αμπελάκια…

Ένα βήμα αριστερά και τσουπ.. μέσα στην Αρχαία Σαλαμίνα… ένα βήμα δεξιά και τσουπ… έξω από την Αρχαία Σαλαμίνα…

Και εκεί που μπαινοβγαίνω στην πόλη… ξαφνικά μπροστά μου σκάνε δυο Κινέζοι…

Στην αρχή τους πέρασα για εργάτες της Cosco… γιατί είχα ακούσει από κάπου ότι το λιμάνι το δώσαμε στους Κινέζους… φήμες όμως μην τους πιστεύεται…

Τουρίστες ήταν οι άνθρωποι και αυτό το διαπίστωσα στο ότι κρατούσαν ένα κοντάρι και στην άκρη είχαν δέσει ένα κινητό και έβγαζαν φωτογραφίες selfie…

Αμέσως ο μικρός… χωρίς να χάσει την ευκαιρία άρχισε να βγάζει και αυτός selfie με φόντο τούς Κινέζους που κρατούσαν το κοντάρι… μεγάλες στιγμές…

Με πλησιάζουν…

– Hello…

– Hello…

– What is this? (Τι είναι αυτό) με ρωτάνε…

Και τους απαντάω…

– This is a ancient wall (Αυτό είναι ένα αρχαίο τοίχος)

– Are you sure? (Είσαι σίγουρος) μου λέει…

Μπλέξαμε τώρα λέω από μέσα μου…με τους Κινέζους…

– Ok… You see the iron roof? (Βλέπετε την σιδερένια σκέπη;)

– Yes (Ναι)

– It is Kalatrava project. (Έργο του αρχιτέκτονα Καλατράβα)

Και όταν τους είπα ότι ήταν και απευθείας ανάθεση…εκεί να σε έχω να δεις φωτογραφίες στο έργο Καλατράβα οι Κινέζοι…

Παντελής Τοψιδέλης

error: Content is protected !!