ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ
του Ντίνου Σ. Κουμπάτη Και εκεί, κατά που ο επάρατος κορωνοϊός χτύπησε την πόρτα μας και εσαεί ως φαίνεται θα παραμείνει στο κατώφλι να... ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ

του Ντίνου Σ. Κουμπάτη

Και εκεί, κατά που ο επάρατος κορωνοϊός χτύπησε την πόρτα μας και εσαεί ως φαίνεται θα παραμείνει στο κατώφλι να μας τρίζει τα δόντια του, εκεί ξεκίνησε μία «Οδύσσεια» για την υγεία μας.

Ήταν, -όπως λέμε- ότι το κλήμα ήταν στραβό, να και αρχίζουν να εμφανίζονται ακόμη περισσότερο οι παθογένειες του ΕΣΥ, να και κάνουν στην πάντα κάπου δέκα χιλιάδες υγειονομικούς, γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, και άλλους, να και ανακαλύπτουΜε πως τα νοσοκομεία μας στερούνται ΜΕΘ, τεχνολογικού εξοπλισμού, αλλά και πολλά από αυτά στεγάζονται σε ετοιμόρροπα κτίρια, αλλά και άλλα ακόμη, όχι και τόσο ευχάριστα περί του ζητήματος.



Τέσσερα χρόνια μετά, και ενώ από την αντιπολίτευση αυτής της χώρας δεχόμαστε συνεχείς καταγγελίες και από την Κυβέρνηση συνεχείς υποσχέσεις ανάκαμψης, τα πράγματα περί υγείας μάλλον γίνονται όλο και χειρότερα.

Από τα τελευταία στοιχεία μάλιστα, τα οποία βλέπουν το φως της δημοσιότητας, 3 400 ασθενείς βρίσκονται σε μακροχρόνια αναμονή για να εγχειριστούν, και αυτό γιατί τα νοσοκομεία-μας στερούνται κατάλληλου και αριθμητικά γενικώς προσωπικού, στερούνται των αναλόγων ιατρικών μηχανημάτων και άλλα τινά.



Από έρευνα, η οποία έγινε, αποκαλύφθηκε ότι μόνο στο Θριάσιο Νοσοκομείο, οι υποψήφιοι για εγχειρήσεις ξεπερνούν τους οκτώ χιλιάδες.

Σκέφτηκε κάποιος, άραγε, -από αυτούς που και υποχρέωση και καθήκον έχου-, τί συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις; Πόσοι από όλους αυτούς, οι οποίοι βρίσκονται στην ατέρμονη λίστα αναμονής, -για περισσότερο και από δύο χρόνια, μάλιστα-, μπορεί να δουν την κατάστασή τους να επιδεινούται και πόσοι θα είναι δυνατόν να εγκαταλείψουν, αχειρούργητοι τον μάταιο αυτό κόσμο, με πίκρα στην ψυχή γιατί έτυχε να ζουν και να πεθαίνουν σε αυτήν την χώρα από έλλειψη νοσοκομειακής φροντίδας;



Και ποιά είναι η αντίδραση της Πολιτείας; Αρκούν οι υποσχέσεις και μόνον αυτές; Και την στιγμή μάλιστα κατά την οποία και ανθρώπινο είναι, αλλά και όλοι εμείς, οι οποίοι έχουμε δουλέψει, έχουμε προπληρώσει την απόλυτη περίθαλψή μας, από πλευράς υγείας, μέσα από τις σχετικές κρατήσεις μιάς ολόκληρης ζωής;

error: Content is protected !!