Διαβάστε την μεγάλη συνέντευξη του Γιάννη Ραγκούση στη “Φωνή της Σαλαμίνας”

Συνέντευξη στον Νίκο Γιαννόπουλο

Η Σαλαμίνα χρειάζεται
μια διαφορετική κυβερνητική πολιτική

Κε Ραγκούση, πριν ξεκινήσουμε θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας στις σελίδες της ΦΩΝΗΣ της ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ.

Εγώ σας ευχαριστώ κε Γιαννόπουλε, για την ευκαιρία που μου δίνετε να επικοινωνήσω με τον λαό της πανέμορφης και ιστορικής Σαλαμίνας μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας σας.

Φλέγον θέμα των ημερών για το νησί μας, αλλά και για όλη την εκλογική περιφέρεια της Α & Β’ Πειραιά η αύξηση του ποσοστού της COSCO στον ΟΛΠ. Θα μας πείτε λίγα πράγματα για αυτήν, όπως ζήσατε την συζήτησή της στην Βουλή;
Δυστυχώς, η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται πλέον στην Α και Β Πειραιά και την οποία καλούμαστε να διαχειριστούμε, αφορά στη σκανδαλώδη εκχώρηση του κρίσιμου 16% του πακέτου μετοχών του ΤΑΙΠΕΔ στην COSCO, η οποία πλέον κατέχει την ισχυρή αυξημένη πλειοψηφία του 67%. Πρόκειται για μια νέα Σύμβαση, προϊόν πολιτικής εξαπάτησης της Βουλής, της Δικαιοσύνης και της κοινωνίας. Πρόκειται για μία πάρα πολύ σοβαρή και δυσμενέστατη εξέλιξη, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για τη Σαλαμίνα και τη Β Πειραιά. Το 16 % των μετοχών του ΟΛΠ ήταν το τελευταίο αμυντικό όπλο που είχαμε προκειμένου να τιθασεύσουμε τις ζημιογόνες για την κοινωνία και την οικονομία επιδιώξεις του ΟΛΠ-COSCO. Ήταν το τελευταίο όπλο που είχαμε για να εμποδίσουμε τον ΟΛΠ-COSCO να προχωρήσει σε ενέργειες που θα βλάψουν τον αρχαιολογικό χώρο στην Κυνόσουρα, ήταν το τελευταίο όπλο που είχαμε για να εμποδίσουμε τον ΟΛΠ- COSCO, να κατασκευάσει δικό του ναυπηγείο που θα καταστρέψει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους που εργάζονται σε αυτές. Δυστυχώς, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη απεμπόλησε το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον, παρέδωσε τα όπλα. Και επειδή κάποιος θα διερωτηθεί γιατί έγινε αυτό, η απάντηση δεν σχετίζεται με καμία «εθνική» υποχρέωση απέναντι στον κινέζικο κολοσσό. Η απάντηση σχετίζεται με ένα ελληνικό, παρασιτικό, δεξιό πολιτικοοικονομικό κύκλωμα που έχει εγκατασταθεί στον οργανισμό και το οποίο για τα δικά του συμφέροντα προωθεί μια σειρά από επιδιώξεις που αντιστρατεύονται την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία του αρχαιολογικού χώρου, την προστασία της πραγματικής οικονομίας της Σαλαμίνας και του Πειραιά.

Και η κυβέρνηση του ΣΎΡΙΖΑ είχε φερθεί με ευμένεια στην Cosco. Ήταν προδιαγεγραμμένα τα τωρινά συμβαίνοντα;
Με καμία ευμένεια δεν είχε φερθεί η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα στην Cosco που κατά παράβαση της σύμβασης ήθελε και θέλει να φτιάξει δικό της ναυπηγείο. Με καμιά ευμένεια δεν είχε φερθεί όταν ο ΟΛΠ-COSCO δείχνει να αδιαφορεί για τους αρχαιολογικούς χώρους και το περιβάλλον. Με καμιά ευμένεια δεν είχε φερθεί όταν προωθούσε σχέδια που θα προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά στη Σαλαμίνα, το Κερατσίνι και το Πέραμα. Υπό αυτήν την έννοια δεν ήταν προδιαγεγραμμένα τα τωρινά συμβαίνοντα. Όσα συμβαίνουν σήμερα οφείλονται αποκλειστικά στην απόφαση της κυβέρνησης να αδιαφορήσει για το δημόσιο συμφέρον και να μετατραπεί σε υπάλληλο της COSCO.

Όταν υπογράφατε τη σύμβαση παραχώρησης, την είχατε φέρει σαν κυβέρνηση σε διαβούλευση πριν την υπογραφή της;
Αγαπητέ κ. Γιαννόπουλε, δεν πρέπει να ξεχνάμε μια μεγάλη αλήθεια. Άλλο η τότε Ελλάδα με τρόικα, άλλο η σημερινή Ελλάδα χωρίς τρόικα. Η τότε Ελλάδα, η μνημονιακή Ελλάδα, ήταν μια χώρα στην οποία οι κυβερνήσεις ήταν υποχρεωμένες εξαιτίας της χρεοκοπίας να υλοποιούν αποφάσεις που σε άλλη περίπτωση ούτε θα διανοούνταν. Για τη μνημονιακή Ελλάδα, για την Ελλάδα της χρεοκοπίας, βασικά υπεύθυνη ήταν η κυβέρνηση της ΝΔ που το 2009 προκάλεσε ένα θηριώδες πρωτογενές έλλειμμα 24 δις ευρώ. Η σημερινή Ελλάδα που αποφασίζει χωρίς τρόικα, δεν αφήνει καμία δικαιολογία στην κυβέρνηση που δεν προχώρησε ούτε στο ελάχιστο σε κοινωνική διαβούλευση για την τροποποίηση της σύμβασης παραχώρησης.
Παρόλα τα παραπάνω η τότε κυβέρνηση υπέγραψε μια σύμβαση η οποία-στο πλαίσιο του τότε εφικτού- ήταν προϊόν ενδελεχούς διαβούλευσης με τους τοπικούς φορείς, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη ναυπηγοεπισκευή και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του Πειραιά.

Τι ασφαλιστικές δικλείδες είχε βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2016 προκειμένου να διαφυλαχθεί η τοπική κοινωνία, η ναυπηγοεπισκευή και ο πολιτισμικός χαρακτήρας του νησιού.
Η πιο σοβαρή κι αποτελεσματική ασφαλιστική δικλείδα ήταν η παρακράτηση του 16% των μετοχών, που ουσιαστικά ισοδυναμούσε με την αποστέρηση από την Cosco του πλήρους ελέγχου του οργανισμού. Μάλιστα, αυτό που είπα στη Βουλή όταν ήρθε η κύρωση της νέας σύμβασης, ήταν πως για να πάρει αυτό το επιπλέον κρίσιμο 16% των μετόχων η COSCO, θα έπρεπε να δώσει ισχυρότατες νομικές δεσμεύσεις, ότι δεν πρόκειται να επιμείνει σε όλα εκείνα τα βλαβερά σχέδια για τη Σαλαμίνα, την Α και τη Β Πειραιά. Εξαιτίας της κυβέρνησης, χάθηκε η πιο σημαντική και φοβάμαι η τελευταία δυνατότητα που είχαμε να υποχρεώσουμε την COSCO να δεσμευτεί ότι δεν προχωρήσει σε ίδρυση ναυπηγείου, κατασκευή mall, 4ο Προβλήτα στο Κερατσίνι, καθώς και ότι θα σεβαστεί απόλυτα το περιβάλλον και τους αρχαιολογικούς χώρους της Σαλαμίνας και της ευρύτερης περιοχής.

Κυνόσουρα τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει; Πώς θα μπορούσε να μετατραπεί σε χώρο πολιτισμού και αναψυχής με δεδομένη την παρουσία των ναυπηγείων εκεί; Τι απαιτείται από το κράτος και τι από τον Δήμο;
Σας θυμίζω ότι συνυπέγραψα τον Ιούλιο του 2021 την προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικράτειας για την ακύρωση της απόφασης του Υπουργείου Ναυτιλίας να δεχτεί τους περιβαλλοντικούς όρους επέκτασης και λειτουργίας του Ναυπηγείου-Διαλυτηρίου δίπλα ακριβώς από τον Τύμβο των Σαλαμινομάχων.
Ο χώρος της αρχαίας Κυνόσουρας και ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων έχουν χαρακτηριστεί ως χώροι απολύτου προστασίας από το Υπουργείο Πολιτισμού το 2002 κι έχουν ενταχθεί στη Ζώνη Α, αναφορικά με την πολιτισμική σπουδαιότητά της. Σε αυτό το πλαίσιο είναι προφανές ότι η κεντρική διοίκηση, το κράτος και το Υπουργείο Πολιτισμού, θα έπρεπε να έχουν τον κύριο ρόλο, αρχικά της προστασίας και εν συνεχεία της ανάδειξης του μνημείου. Κι όχι να μιλάει η προκλητική κ.Μενδώνη για «λεγόμενο αρχαιολογικό χώρο». Δυστυχώς, οι πρόσφατες αποφάσεις του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με την αδειοδότηση επέκτασης του διαλυτηρίου πλοίων απέδειξε ότι η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη απαξιώνει την πολιτιστική κληρονομιά προς χάρη των ιδιωτικών συμφερόντων. Σε αυτό το δυστοπικό πλαίσιο η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να συνεχίσει τις πρωτοβουλίες μαζί με την τοπική κοινωνία και τις συλλογικότητες του νησιού, ώστε να ανατρέψουν τα σχέδια βεβήλωσης της αρχαίας Κυνόσουρας και των γύρω περιοχών. Πάνω από όλα χρειαζόμαστε μια ενωμένη Σαλαμίνα σε αυτήν τη μάχη. Μια ενότητα που θα καταλαμβάνει όλους τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς μαζί με τις συλλογικότητες του νησιού και θα φθάνει -γιατί όχι – μέχρι τους βουλευτές όλων των κομμάτων.

Ο ιστορικός τόπος της Ναυμαχίας έχει αλλοιωθεί από έργα εθνικού συμφέροντος. Η ιστορικότατη Ψυττάλεια φιλοξενεί τον Βιολογικό καθαρισμό. Από την νησίδα του Αγ. Γεωργίου θα περάσει η ζεύξη. Τι τύχη μπορεί να έχει η Κυνόσουρα μέσα σε αυτό το πλαίσιο;
Το βέβαιο είναι ότι κανένα έργο, όσο σημαντικό κι αν είναι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να καταστρέφει την πολιτιστική κληρονομιά αιώνων. Από την άλλη, είναι προφανές ότι στη Β΄ Πειραιά, η σημερινή κυβέρνηση συμπεριφέρεται με έναν απαξιωτικό τρόπο για τη ζωή και το μέλλον των κατοίκων της. Δεν μπορεί να γίνει ανεκτή άλλη υποβάθμιση της περιοχής φορτώνοντάς της κι άλλες οχλούσες και ρυπογόνες δραστηριότητες, όπως π.χ. τη νέα μονάδα επεξεργασίας σκουπιδιών στο Σχιστό ή το νέο διαλυτήριο πλοίων. Ακόμα και για τη ζεύξη, ένα έργο που θα δώσει άλλη προοπτική για το νησί μας, αν – όπως αποφασίσαμε ομόφωνα στην ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου – δεν συνοδευτείς από μία συνολική μελέτη για το κυκλοφοριακό, το περιβαλλοντικό, το πολιτιστικό και για τις επιπτώσεις της στην τοπική κοινωνία, τότε σύντομα θα μετατραπεί από όνειρο σε εφιάλτη για τους κατοίκους του νησιού. Επομένως, ναι, απαιτείται συνολικός ανασχεδιασμός και μελέτη όλων των παραγόντων με γνώμονα το αναπτυξιακό μέλλον, το σεβασμό στο περιβάλλον, στα μνημεία, στη ζωή των πολιτών και στο αύριο αυτού του τόπου. Κυρίως απαιτείται μία διαφορετική κυβερνητική πολιτική για τη Σαλαμίνα.

Οι εργαζόμενοι στην Ναυπηγοεπισκευή είναι πολλοί στη Σαλαμίνα. Η Cosco προσπαθεί να την συρρικνώσει. Τι ενέργειες θα κάνετε ως αντιπολίτευση για αυτό;
Όπως σας εξήγησα παραπάνω, είναι γεγονός ότι η COSCO, με τη συνδρομή της κυβέρνησης πλέον, δραστηριοποιείται με μία λογική αφανισμού των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων της Ναυπηγοεπισκευής και φυσικά των ίδιων των εργαζόμενων. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. με τη νέα τροποποιητική συμφωνία, δίνει τη δυνατότητα στην COSCO να συμπεριφέρεται ως «αποικιοκρατική» δύναμη. Ως αξιωματική αντιπολίτευση συνολικά, αλλά κι εγώ ως Βουλευτής της Β΄Πειραιά και της Σαλαμίνας, δεν πρόκειται να σταματήσω να βρίσκομαι δίπλα στις επιχειρήσεις της ναυπηγοεπισκευής και τους χιλιάδες εργαζόμενους σε αυτήν. Μόλις ο ελληνικός λαός μας δώσει την εντολή διακυβέρνησης, θα ξεδιπλώσουμε και θα υλοποιήσουμε ένα στρατηγικό σχέδιο για την αναβάθμιση της ναυπηγοεπισκευής, που θα περιλαμβάνει και την ακύρωση όλων των σχεδίων του ΟΛΠ-COSCO σε βάρος της.

Η Σύρος είναι ένα από τα τουριστικότερα νησιά της Ελλάδας και ταυτόχρονα έχει Ναυπηγείο μέσα στη πόλη. Θα μπορούσε να υπάρξει μιας κάποιας μορφής συνύπαρξη των Ναυπηγείων με τον ιστορικό χώρο; Με τι προϋποθέσεις θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο ώστε να προστατευθεί και ο Αρχαιολογικός χώρος και η Ναυπηγοεπισκευή.
Πράγματι στη Σύρο λειτουργεί ξανά το ιστορικό Ναυπηγείο του Νεωρίου, γεγονός που αγκάλιασε η τοπική κοινωνία και η αυτοδιοίκηση, δεδομένου ότι στη μακρόχρονη λειτουργία του, από το 1861, υπήρξε ο βασικός πνεύμονας οικονομικής ανάπτυξης του νησιού των Κυκλάδων. Εμείς δεν είμαστε κατά των ιδιωτικών επενδύσεων και δη των μεγάλων που πρόκειται να γίνουν στη χώρα μας, το αντίθετο, αλλά ποτέ δε θα συμφωνήσουμε αυτό να γίνει χωρίς κανόνες, χωρίς δεσμεύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, της τοπικής κοινωνίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το μέλημά μας που είναι η προστασία του αρχαιολογικού χώρου, τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα, διότι υπάρχουν και ενάλιες αρχαιότητες, μπορεί να συνυπάρξει και με επιχειρηματική δραστηριότητα, στο πλαίσιο όμως που ανέφερα παραπάνω, ποτέ ως «θυσία» στην ιστορία, στο παρόν και στο μέλλον αυτού του τόπου. Αυτό είναι πράγματι το παράδειγμα και της Σύρου και της Μάλτας.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θέσπισε ένα πολύτιμο εργαλείο στις τοπικές κοινωνίες ώστε να εκφράζουν την γνώμη τους. Το τοπικό Δημοψήφισμα. Πιστεύετε ότι θα πρέπει να οργανωθεί κάτι τέτοιο από τον Δήμο ώστε να αποφασίσουν τελικά οι κάτοικοι τι θέλουν για την Κυνόσουρα;
Καταρχάς οφείλω να σας πω ότι η Σαλαμίνα βρίσκεται ενώπιον καθοριστικών για το μέλλον της, αποφάσεων που λαμβάνονται από την κυβέρνηση Γι αυτήν αλλά χωρίς αυτήν. Είναι ώρα μηδέν για τη Σαλαμίνα.
Όσα πρόκειται να συμβούν με τη ζεύξη, με την Cosco, συνολικά στο νησί και στην Κυνόσουρα, μπορούν είτε να απογειώσουν τη Σαλαμίνα, είτε να την καταστρέψουν για πάντα.
Σωστά αναφέρεστε στο νόμο 4555/2018 που θεσμοθέτησε τη δυνατότητα των τοπικών δημοψηφισμάτων, τα οποία έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα για θέματα που υπάγονται στις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και με συμβουλευτικό χαρακτήρα για όλα τα άλλα θέματα, πλην αυτών που εμπίπτουν στην εθνική ασφάλεια, την εθνική άμυνα, τις ελευθερίες, κλπ. Επομένως, ναι, προβλέπονται τοπικά δημοψηφίσματα είτε με πρωτοβουλία και ισχυρή πλειοψηφία της Τ.Α. είτε με πρωτοβουλία των πολιτών που ψηφίζουν εντός του Δήμου ή της Περιφέρειας. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξετάζεται με τη δέουσα σοβαρότητα η ανάγκη διεξαγωγής ενός τοπικού δημοψηφίσματος, το οποίο από θέση αρχής το αποδέχομαι ως δημοκρατικό μέσο, αλλά και τα ερωτήματά του, ώστε να μην οδηγήσει στο διχασμό της κοινωνίας. Να δίνει δύναμη και ώθηση στο δημόσιο συμφέρον, δηλ. στο συμφέρον ολόκληρης της κοινωνίας του νησιού. Προσωπικά, δίνω μεγάλη βαρύτητα στους αυτοδιοικητικούς θεσμούς, στο δήμο και την περιφέρεια, στους ενεργούς πολίτες και στις συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στη δημόσια σφαίρα και δε θα έβλεπα το παραμικρό πρόβλημα, αν αυτή η δράση έπαιρνε και τα χαρακτηριστικά ενός τοπικού δημοψηφίσματος.

Ας φύγουμε από το θέμα της Κυνόσουρας και ας πάμε σε κάποια γενικότερα πράγματα που συζητούνται στο νησί αλλά και γενικότερα στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση φαίνεται να έχει δημοσκοπικά απώλειες ενώ πάντα δημοσκοπικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να κερδίζει κάποιο κομμάτι από αυτές. Τι πιστεύετε ότι συμβαίνει;
Προσωπικά έχω ζήσει πολλές φορές στο παρελθόν καταστάσεις αντίστοιχες με την σημερινή. Περιόδους που πολλές κυβερνήσεις έδειχναν να αντέχουν δημοσκοπικά πάρα τα πολλά προβλήματα που συσσωρεύονταν για αυτές από την ίδια τη διακυβέρνησή τους. Ποτέ όμως καμία κυβέρνηση δεν κατάφερε να αποφύγει το μοιραίο που εκδηλωνόταν πάντοτε με μία ραγδαία αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών εκεί που κανείς δεν την περίμενε, εκεί που όλοι νόμιζαν ότι δεν θα επέλθει. Η εμπειρία μου αυτή με έχει κάνει να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι κάνει λάθος όποιος άκαιρα επιχειρεί να διαγνώσει τις μελλούμενες διαθέσεις του εκλογικού σώματος. Σήμερα οι πολίτες βιώνουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο τις πολύμορφες επιπτώσεις των αντικοινωνικών πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τις συναντούν στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό, που η ανεξέλεγκτη ακρίβεια σε βασικά αγαθά τον έχε τινάξει στον αέρα, στο όργιο του αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ο ΣυΡιζΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχει εδραιώσει τη θέση του ως μία ενδυνάμει κυβερνώσα δύναμη, κορμό μιας νέας προοδευτικής κυβέρνησης.
Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι όπως δεν μπόρεσαν να πετύχουν τη στρατηγική μας ήττα, έτσι και δεν θα μπορέσουν να αποτρέψουν την εκλογική μας νίκη.

Ενώ η παρουσία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ είναι ομολογουμένως συχνότατη στο νησί, ο πρόεδρος του κόμματος δεν Θυμάμαι να το έχει επισκεφθεί ποτέ σε αντίθεση με άλλους πολιτικούς Αρχηγούς.
Αν, όπως λέτε, οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί που έχουν επισκεφθεί το νησί της Σαλαμίνας μετουσίωναν την παρουσία τους σε έμπρακτες πολιτικές για τους κατοίκους του, σήμερα ίσως δε θα είχαμε κανένα λόγο να μιλάμε για την καταστροφή του αρχαιολογικού χώρου της Κυνόσουρας, για τα προβλήματα που θα δημιουργήσει η εξαγγελία του έργου της ζεύξης, για την έλλειψη έργων υποδομής, για το αφυδατωμένο Κέντρο Υγείας, κλπ
Παρόλα αυτά, δεν παραγνωρίζω την αξία της παρουσίας του Προέδρου του του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, του πρώτου κόμματος στη Β΄ Πειραιά και ειδικά στο νησί μας που αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Είμαι σε θέση να γνωρίζω το προσωπικό ενδιαφέρον του Αλέξη Τσίπρα για τη Σαλαμίνα, καθώς συμμετέχω στο Πολιτικό Συμβούλιο και πολύ συχνά μου ζητάει ενημέρωση για τα ιδιαίτερα ζητήματα του νησιού. Προφανώς και δεν μπορώ να ανακοινώσω κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία για την επίσκεψή του στη Σαλαμίνα. Σας διαβεβαιώ, όμως, ότι είναι στις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα να μας επισκεφθεί και θα το πράξει.
Μπαίνω όμως στον πειρασμό να σας πω, ότι πίσω από το προσχηματικό ενδιαφέρον των επισκέψεων του κ. Μητσοτάκη, η κυβέρνηση συστηματικά υποβαθμίζει το νησί. Αν είναι έτσι η κάθε επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη, θα το πω όπως θα το έλεγε ο λαός: «να μας λείπει το βύσσινο»!

Τα νησιά της Αττικής έχουν ιδιαιτερότητες. Πόσο δίκαιο πιστεύετε ότι είναι να μην μπορούν κατ΄ουσία να έχουν έστω έναν βουλευτή και να μοιράζονται μεταξύ της Α& Β Πειραιά.
Γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα είναι μία νησιωτική χώρα. Θα συμφωνήσω, επομένως, ότι τα νησιά γενικώς και της Αττικής ειδικά έχουν ιδιαιτερότητες αναφορικά με τις υποδομές τους, τα λιμάνια, το οδικό δίκτυο, την ενέργεια, την ύδρευση-αποχέτευση, το μεταφορικό κόστος, τις υπηρεσίες υγείας και παιδείας, κ.ά. Γι΄ αυτό άλλωστε και στο σύνταγμά μας και στο άρθρο 101 αναφέρεται ότι «Ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξη τους».
Δεν νομίζω πως η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην ελλιπή εκπροσώπηση των νησιών, όπως η Σαλαμίνα, αλλά σε ποια κατεύθυνση κινείται η κυβερνητική στήριξή τους κι αν αυτή αποτελεί πολιτική προτεραιότητα. Δείτε ένα μόνο παράδειγμα.
Στον αντίποδα των ευρωπαϊκών κατευθυντηρίων πολιτκών για τη «νησιωτικότητα», η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θέλησε να αξιοποιήσει την ευκαιρία που της δόθηκε με το Ταμείο Ανάκαμψης των 32 δις €. Το σχέδιο χρηματοδότησης που κατέθεσε, δεν είχε καμία περιφερειακή διάσταση, καμία στήριξη στα νησιά μας. Δεν προέβλεπε ενίσχυση ούτε στο ελάχιστο για το ΕΣΥ των νησιών, τα προβλήματα του οποίου εντάθηκαν με την πανδημία. Εκτός τέθηκε η ανάπτυξη ΑΠΕ με αυτοπαραγωγή, αυτοκατανάλωση και ενεργειακές κοινότητες, διότι πρέπει να χρηματοδοτηθούν οι «ημέτεροι»… Δεν υπήρξε καμία πρόταση σχετικά με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και καμία χρηματοδότηση του ακτοπλοϊκού στόλου.
Είναι, δε, προκλητικό να διατίθεται με το χρηματοδοτικό πρόγραμμα της κυβέρνησης, μόνο 1 εκ. για τη ναυτιλία και 20 εκ. για τα λιμάνια σε ένα πρόγραμμα συνολικής χρηματοδότησης 32 δις. Ευρώ.
Ακόμη και στα λιμάνια, ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης για το Ταμείο Ανάκαμψης, περιορίζεται σε μόλις 20 εκ. ευρώ μέχρι το 2026. Πως θα εξυπηρετηθούν με ψίχουλα οι φιλόδοξοι στόχοι για αναβάθμιση της λιμενικής διακυβέρνησης, η αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας των λιμανιών, τα εναλλακτικά καύσιμα, η νέα βιομηχανία ναυπηγοεπισκευής;
Σε κάθε περίπτωση, ερχόμενος στην ουσία του ερωτήματός σας, θα σας έλεγα ότι ακόμα κι αν τα νησιά της Αττικής αποτελέσουν μία χωριστή εκλογική περιφέρεια, αν δεν υπάρχει πολιτική βούληση από την εκάστοτε κυβέρνηση να τα βοηθήσει, δεν θα αλλάξει τίποτα.
Επιπρόσθετα, δεν γνωρίζω αν στελέχη της ΝΔ στη Σαλαμίνα δίνουν τέτοιες υποσχέσεις, εκτιμώ όμως ότι είναι δεν είναι καθόλου πιθανό η Ν.Δ. που ήταν δεύτερη δύναμη στις εθνικές εκλογές του 2019 στη Β΄ Πειραιά – παρότι ήρθε πρώτη πανελλαδικά κι έγινε κυβέρνηση – να μεταφέρει το νησί της Σαλαμίνας, σε άλλη εκλογική περιφέρεια. Απλούστατα διότι, εάν επιλέξει κάτι τέτοιο, τα ποσοστά της Ν.Δ. στη Β΄ Πειραιά θα βουλιάξουν στα νερά του Αργοσαρωνικού.

Τι θα ήθελε από καρδιάς να πει στους κατοίκους του νησιού ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Ραγκούσης.
Είναι ταυτόχρονα τιμή και πρόκληση για μένα η συμπόρευσή μου με τους πολίτες της Σαλαμίνας για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους.
Το νησί μας έχει μία τεράστια προοπτική. Ταυτόχρονα, έχει και μια ιστορία, η οποία έρχεται από την προϊστορική και τη γεωμετρική περίοδο, για να περάσει στην εποχή του Αίαντα του Τελαμώνιου, του Ευρυπίδη, τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, την κατάκτησή της από τους Βενετούς, τη συμμετοχή της στην ελληνική επανάσταση, το Γεώργιο Καραϊσκάκη και τον Άγγελο Σικελιανό στα νεότερα χρόνια. Αυτή την πολιτιστική κληρονομιά έχουμε χρέος όλοι μαζί να τη διαφυλάξουμε, ενώ παράλληλα θα χτίζουμε τις βάσεις για τη σύγχρονη οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού, με σεβασμό στο περιβάλλον και στους αρχαιολογικούς χώρους, μία ανάπτυξη δίκαιη που θα αφορά όλους τους κατοίκους.
Η δύναμη ενός τόπου είναι οι άνθρωποί του, οι φορείς του, οι κάθε είδους συλλογικότητες. Είναι ο νέος και η νέα που θέλει να ζήσει στον τόπο του με όνειρα και ελπίδες, είναι οι άνθρωποι του μόχθου που αγωνίζονται να ζουν με αξιοπρέπεια, είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες που απαιτούν να απολαύσουν τους κόπους και τις θυσίες μια ζωής, είναι όλοι αυτοί που θέλουν να βλέπουν τον ήλιο και να χαμογελούν σφίγγοντας ο ένας το χέρι του άλλου. Με αυτούς τους ανθρώπους θέλω να βαδίσω στη λεωφόρο του μέλλοντος, με αυτούς θέλω να αγωνιστώ για να γίνει η Σαλαμίνα μας ένας τόπος που όλοι θα είμαστε περήφανοι γι΄ αυτήν.
Το 2019, ως υποψήφιος βουλευτής είχα δεσμευτεί ότι «ήρθα για να μείνω και για να δουλέψω για την πρόοδο και την προκοπή της Σαλαμίνας». Δυόμισι χρόνια μετά, συνεχίζω να εργάζομαι ασταμάτητα δίπλα στους πολίτες και στους φορείς του νησιού για όλα τα προβλήματα. Όλα τα μεγάλα θέματα της Σαλαμίνας ήρθαν στη Βουλή. Ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για τις λύσεις που πρέπει και που αξίζει η Σαλαμίνα να δοθούν. Θα συνεχίσω να δίνω δύναμη στη φωνή των πολιτών. Ειδικά τώρα που η Σαλαμίνα μας βρίσκεται ενώπιον κρίσιμων εξελίξεων για το μέλλον της, δυστυχώς με μία Κυβέρνηση και μία Περιφερειακή αρχή που προς το παρόν το μόνο που έχουν δώσει στο νησί είναι ψεύτικες υποσχέσεις και σάπια κρέατα!

από την έντυπη μορφή της “Φωνής της Σαλαμίνας”