Κοιμισμένοι μες στις βατραχοπυτζάμες μας Κοιμισμένοι μες στις βατραχοπυτζάμες μας
Η ζωή συνεχίζεται και πάντα με νέα πρόσωπα. Κοιμισμένοι μες στις βατραχοπυτζάμες μας

Η ζωή συνεχίζεται και πάντα με νέα πρόσωπα. Και αλίμονο αν συνέβαινε διαφορετικά. Το πρόβλημα, συνεπώς, πώς πρέπει να τιμάμε το παρελθόν παίρνει δικαιωματικά κυρίαρχη θέση. Η γνώση του σήμερα και του χτες είναι πρόγνωση και του αύριο. Αν παρακάμψουμε αυτή τη γνώση, κινδυνεύουμε να γίνουμε παρελθόν κάποιου άλλου και όχι του δικού μας μέλλοντος. Πρέπει λοιπόν και να θυμόμαστε και να τιμάμε. Ζούμε όλοι σ’ ένα μετέωρο σταυροδρόμι με ακυρωμένο το χτες και στερημένο από την όποια προσδοκία το αύριο. Με την φωτεινή εξαίρεση της Αντιπεριφερειάρχου, που πάντοτε αναφέρεται στην προηγούμενη διοίκηση, αν κάτι έχει ξεκινήσει από αυτήν, γινόμαστε μάρτυρες στο να παρουσιάζονται, σε επικοινωνιακό επίπεδο, από την Δημοτική Αρχή έργα που έχουν ξεκινήσει σε προηγούμενες θητείες σαν να έγιναν με ένα μαγικό ραβδί από την παρούσα, ενώ απλά ολοκληρώθηκαν σε αυτήν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια γενική γκρίνια, ενώ ταυτόχρονα οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Να φαίνεται ότι η παρούσα Δημοτική αρχή δεν παράγει έργο, αλλά αντίθετα εκμεταλλεύεται τα έργα των προηγούμενων. Μέγα λάθος. Ο Δήμος έχει συνέχεια και στο καλό που πρέπει να το συνεχίζουμε, ίσως τροποποιώντας το αναλόγως και με βάση τις παρούσες καταστάσεις, αλλά και στο κακό που σαφέστατα θα πρέπει να το αλλάζουμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι ζούμε σε έναν μικρό τόπο και όλοι ξέρουμε τι έχει κάνει ποιος και τι. Ο κόσμος της Σαλαμίνας θέλει, ανεξαρτήτως προσώπων, πολιτικές που θα βελτιώσουν το μέλλον του και στο παρελθόν υπάρχουν μεγάλα αποθέματα μέλλοντος που μπορούν να βοηθήσουν να οικοδομήσουμε πάνω σε αυτά. Από την άλλη πλευρά, γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, γινόμαστε μάρτυρες μιας μείζονας μειοψηφίας που αναλώνεται σε τετριμμένες καταστάσεις. Φωνάζει για ότι γίνεται ξεχνώντας τον δικό της ρόλο στην αντιμετώπιση παρόμοιων με τις σημερινές προκλήσεων. Σε πολλές δε από τις περιπτώσεις το νησί πληρώνει δικά της αμαρτήματα από τα έργα και τις ημέρες της. Με μια μείζονα μειοψηφία που την διέπει η παντελής έλλειψη οράματος για τις δύσκολες μέρες που έρχονται και συμπεριλαμβάνουν την Ζεύξη με τις ωφέλειες αλλά και τις επιπτώσεις της, την δημιουργία δεύτερου μεγάλου ναυστάθμου στη Σούδα που θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του εδώ ναυστάθμου και την αναγκαστική μετοίκηση οικογενειών Σαλαμινίων στην Κρήτη, αλλά και με το γενικότερο πρόβλημα που θα επιφέρουν όλα αυτά σε έναν βασικό αιμοδότη του Δήμου που δεν είναι άλλος από το Λιμενικό Ταμείο. Και αυτά είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα για τα πραγματικά προβλήματα. Υπάρχουν πολλά ακόμα, με πεδίο δόξης λαμπρό για την εκάστοτε μειοψηφία. Φευ όμως. Εμάς μας ενδιαφέρουν άλλα σοβαρότερα πράγματα όπως π.χ η ακτινοβολία των κεραιών κινητής τηλεφωνίας για μια ακόμη φορά. Υπάρχουν φυσικά και οι εκκολαπτόμενοι αντιπολιτευτές της δημοτικής αρχής. Όλοι αυτοί που πιστεύουν ότι το να κατακρίνουν τα πάντα θα οδηγήσει στο να βγουν εκείνοι από την αφάνεια. Ακόμα ένα μέγα λάθος με σοβαρές επιπτώσεις στο μέλλον μας. Η απαξίωση της κάθε προσπάθειας που γίνεται το μόνο σίγουρο είναι ότι θα οδηγήσει σε τέλμα. Δεν κερδίζονται έτσι ψήφοι πόσο μάλλον οι μακρινές εκλογές.
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση στο νησί μοιάζει σαν να είμαστε όλοι κοιμισμένοι μες στις βατραχοπυτζάμες μας και αφήνουμε τις εξελίξεις να μας οδηγούν αντί να τις οδηγούμε εμείς, με ευθύνες εκατέρωθεν και με μοναδικό χαμένο το νησί μας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι προς την κατεύθυνση της ανάδειξης του νησιού.
Πολλές από τις βάσεις για το μέλλον του τόπου θα μπουν τώρα και θέλουμε να ελπίζουμε με όραμα και φαντασία.


Νικόλας ο ψαράς
και για την αντιγραφή
Νίκος Γιαννόπουλος

error: Content is protected !!