Η εμπιστοσύνη και η ομαδική εργασία Η εμπιστοσύνη και η ομαδική εργασία
Κάποτε ζούσε μια χελώνα δίπλα σε μια όμορφη λίμνη. Περνούσε τις μέρες της τρώγοντας το δροσερό γρασίδι και τσιμπολογώντας τα ζουμερά ζιζάνια. Μια χρονιά... Η εμπιστοσύνη και η ομαδική εργασία

Κάποτε ζούσε μια χελώνα δίπλα σε μια όμορφη λίμνη. Περνούσε τις μέρες της τρώγοντας το δροσερό γρασίδι και τσιμπολογώντας τα ζουμερά ζιζάνια. Μια χρονιά οι βροχές δεν έπεφταν και ο ήλιος έψηνε τη γη.

Η χελώνα προσπαθώντας να βρει νερό έπεσε σένα πηγάδι. Η χελώνα μας άρχισε να φωνάζει βοήθεια. Μερικές χήνες που πετούσαν από πάνω άκουσαν τις κραυγές της και αποφάσισαν να τη βοηθήσουν. Κατέβασαν ένα ραβδί και της ζήτησαν να το κρατήσει με το στόμα της προκειμένου να βγει από το πηγάδι.

Η χελώνα ήταν δύσπιστη στην αρχή, αλλά οι χήνες την καθησύχασαν , ότι δε θα την αφήσουν να πέσει. Έτσι τα κατάφεραν και τη σήκωσαν ψηλά. Καθώς όμως πετούσε πάνω από ένα χωριό, κάποιοι από τους χωρικούς άρχισαν να λένε . ΄΄Γεια κοίτα , μια χελώνα έβγαλε φτερά! Τώρα τα έχω δει όλα στη ζωή μου΄΄ είπε ένας γελώντας. ΄΄Όχι, δεν έχει φτερά απλά μασάει ένα ραβδί, γιατί πεινάει΄΄είπε ο άλλος φιλοσοφώντας. ΄΄



Είμαι σίγουρος ,θα πετούσε καλύτερα αν άφηνε πίσω της το βαρύ καβούκι της΄΄ παρατήρησε ένας τρίτος μονολογώντας. Τα σχόλια συνεχίστηκαν, γιατί δεν είχαν τίποτα καλύτερο να συζητήσουν παρά για τη χελώνα τη Χαρούλα και τον ασυνήθιστο τρόπο μεταφοράς της.

Τελικά η Χαρούλα δεν άντεξε άλλο. ΄΄Νομίζετε πως εγώ το απολαμβάνω΄΄είπε με όση δύναμη έκρυβε μέσα της! Κι αυτό ήταν ! Με το που άνοιξε το στόμα της άφησε το ραβδί και άρχισε να πέφτει. Έπεσε κι έπεσε, ώσπου έφτασε στο έδαφος. Οι χήνες αισθάνθηκαν άσχημα για αυτό που συνέβη ,αλλά εκείνη τη στιγμή περνούσε η σοφή κουκουβάγια . ΄΄



Η εμπιστοσύνη και η ομαδική εργασία είναι απαραίτητες για να ξεπεραστούν τα εμπόδια κι ακόμη και όταν τα πράγματα πάνε στραβά, υπάρχει πάντα ένας τρόπος να λυθούν προβλήματα. Όμως η χελώνα έπεσε γιατί ήθελε να μιλάει πολύ!

Μια πεταλούδα που συμβολίζει την παροδικότητα της ζωής και τη φευγαλέα φύση της ομορφιάς πέταξε κοντά της. ΄΄Δεν μπόρεσες Χαρούλα μου να κρατηθείς λίγο ακόμα ΄΄είπε και πέταξε ψηλά.

Ένας ποντικός κοίταξε καλά , της έδωσε λίγα λουλούδια κι είπε ΄΄μακάρι να χρησιμοποιούσες τα λόγια του συνοπτικά και επί της ουσίας΄΄!

31 Μαρτίου λίγες ώρες πριν μας έρθει ο Απρίλης.

Ζωή Μπούζα

error: Content is protected !!